Об "эффекте частоты" в типологических исследованиях и теории языковых универсалий
Апстракт
In the present paper there is discussed the role of frequency effect in language universals and typology studies. In quantitative typological works the frequency acts as a quantitative measure for an investigation of statistical dependences between language phenomena. In other words, the frequency acts here only as a tool of meta- analysis. The experience of the development of typological direction in linguistics, the experience of the quantitative analysis in psycholinguistics allows to extend the interpretive base of «frequency effect» and to consider it as a part of cognitive processes, as a tool of the mind.
Downloads
Референци
вероятности. Исследования по структурно-вероятностному анализу. Горький.
Стр. 3–5.
Андреев. Николай. Д., Зиндер. Лев. Р. 1963. О понятии речевого акта,
речи, речевой вероятности и языка. в Вопросы языкознания. № 3. Стр. 15–21.
Бодуэн де Куртенэ. Иван. A. 1963. Количественность в языковом мышлении. в Избранные труды по общему языкознанию Т. 2. Москва: АН
СССР. Стр. 311–323.
Гринберг. Джозеф. Х., Осгуд. Чарльз, Дженкинс. Джеймс. Дж. 1970.
Меморандум о языковых универсалиях. в Новое в лингвистике. Вып. 5:
Языковые универсалии. Москва: прогресс. Стр. 31–44.
Сепир. Эдуард. 1993. Избранные труды по языкознанию и культурологии. Москва: Прогресс.
Сокал. Роберт Р. Кластер-анализ и классификация: предпосылки и
основные направления. [электронный ресурс]
http://lib.socio.msu.ru/l/library?e=d-000-00---001ucheb--00-0-0-0prompt-10---4-----
-0-1l--1-ru-50---20-help---00031-001-1-0windowsZz-1251- 10&cl=CL1&d=HASH5a0442ba94841e3d8b5e1a&x=1
Успенский. Борис. А. 1969. Языковые универсалии и актуальные
проблемы типологического описания языка. в Языковые универсалии и лингвистическая типология. Москва: Наука. Стр. 5–18.
Щедровицкий. Георгий. П. 1969. Методологический смысл проблемы лингвистических универсалий. в Языковые универсалии и лингвистическая типология. Москва: Наука. [электронный ресурс]
[http://www.fondgp.ru/gp/biblio/rus/65/
Якобсон. Роман. O. 1975. Лингвистика и поэтика. Структурализм: за и против. Москва: Прогресс. Стр. 193–230.
Якобсон. Роман. О. 1985. Нулевой знак. в Избранные работы. Москва:
Прогресс. Стр. 222–230.
Якобсон. Роман. О. 1985. О структуре русского глагола. в Избранные
работы. Москва. Стр. 210–221.
Altmann. Gabriel, Lehfeldt. Werner. 1973. Allgemeine Sprachtypologie:
Prinzipien und Messverfahren. Muenchen: Wilhelm Fink Verlag.
Beckner. M. 1959. The Biological Way of Thought. New York: Columbia
University Press.
Bierwisch. Manfred. 1967. Some semantic universals at German adjectivals.
Foundations of Language. 3. P. 1–36.
Brown. Roger. W. 1958. How shell a thing be called? Psychological Review. 65. P. 14–21.
Chomsky. Noam. 2000. Minimalist inquires. Step by step: essays on
minimalist syntax in honor of Howard Lasnik. Cambridge; MA: MIT Press.
Chomsky. Noam. 2002. On nature and language. Cambridge: Cambridge
University Press.
Clark. Eve. V., Clark. Herbert. H. 1978. Universals, relativity, and language
processing. Universals of human language: Vol. 1. Method and theory. Stanford.
Stanford University Press. P. 225–277.
Clark. Herbert. H. 1974. Semantics and comprehension. Current trends in
linguistics. V. 12: Linguistics and adjacent arts and sciences. The Hague. Mouton.
P. 1291–1438.
Evans. Vyvyan, Green. Melanie. 2006. Cognitive Linguistics: An
Introduction. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Ferguson. Ch. A. 1978. Historical background of universals research.
Universals of human language: Vol. 1. Method and theory. Stanford. Stanford
University Press. P. 7–31.
Greenberg. Joseph. H. 1960. A Quantitative Approach to the Morphological
Typology of Language. International Journal of American Linguistics. 26. P. 178–
194. (русский перевод 1963 г.)
Greenberg. Joseph. H. 1966. Language Universals: With special references to
feature hierarchies. The Hague: Mouton & Co.
Haarmann. Harald. 1976. Grundzüge der Sprachtypologie: Methodik, Empire
und Systematik der Sprachen Europas. Stuttgart, Berlin, Köln, Meinz: Kohlhammer.
Heider. Eleanor. 1971. Universals in color naming and memory. Journal of
Experimental Psychology. 93. P. 10–20.
Herdan. Gustav. 1956. Language as Choice and Chance. Groningen:
Noordhoff.
Penrose. Roger. 1995. Schatten des Geistes: Wege zu einer neuen Physik des
Bewusstseins. Heidelberg, Berlin, Oxford. Spektrum Akademischer Verlag.
Roeper. Tom. 2007. What frequency can do and what it can’t. Frequency
effects in language acquisition: defining the limits of frequency as an explanatory
concept. Guezlow I., Gagarina N. (eds.). (Studies on language acquisition; 32).
Berlin. P. 23–47. Rosch. Eleanor, Mervis. Caroline. 1975. Family resemblances: studies in the
internal structure of categories. Cognitive Psychology. 7. P. 573–605.
Rosch. Eleanor. 1973. On the internal structure of perceptual and semantic
categories. Cognitive development and the acquisition of language. New York:
Academic Press. P. 111–144.
Sneath. Peter. H. The construction of taxonomic groups. Microbial
Classification. Cambridge: Cambridge University Press. P. 289–332.
Sokal. Robert. R., Sneath. Peter. H. 1963. Principles of numerical taxonomy.
San Francisco: W.H. Freeman and Company.
Zipf. George. K. 1949. Human behavior and the principle of least effort. Cambridge, MA: Addison-Wesley
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
