MАГИСКИ ФОРМУЛИ И МОЛИТВИ ЗА ЗДРАВЈЕ ВО МАКЕДОНСКИТЕ ЛЕКАРСТВЕНИЦИ ОД XIX ВЕК
Sažetak
Medicine books are manuscripts that contain recipes for making different medicines, and procedures for treating different diseases, mainly in people but also in animals, as well as different practical advices on some usual activities: making brandy, painting a fence, etc. Materials from four Macedonian medicine books, written in different places in Macedonia throughout 19th century, are used in this abstract. Although it is unquestionable that the medicine books largely rely on the empirical branch, one can find examples of the so called animistic-magical branch of the folk medicine, that is to say one can find interesting examples of using the curative magic, i.e. incantations, for healing certain diseases in people and in animals, for dispersing evil spirits, etc. Those procedures were usually accompanied by appropriate magical formulas and prayers being uttered. They differ in content, structure, purpose, and in meaning. Thus, it can indirectly instruct that a certain prayer be said, for example the prayer Our Father, prayers dedicated to Virgin Mary and other saints, etc., or it can contain the whole text of the prayer that, usually, needs to be said three times. Sometimes there are also prayers followed by incantations that rhyme, which are used to drive off the demonic force into the darkness or lie to the demon causing the disease tricking it into going to a better place. These incantations are also well known throughout the south-Slavic region. As with the prayers, magic formulas are not necessarily given explicitly, but they instruct on how to pronounce them. But the prayers in Greek, Latin, and sometimes in other languages that are not pronounced at all but rather written on a particular spot are especially interesting. These are texts for amulets. Even though they are not quite clear, and sometimes they might not have a meaning at all, these formulas clearly point to man's primeval faith in the magical power of the word, especially if it is in a language that one barely knows or in an unknown language. The medicine books contain formulas for treating similar health problems in animals (in which case the text is written on the hoof of the horse) and in people (in which case it is written on the nail). Sometimes these formulas are written on bread or paper.
Downloads
##submission.citations##
Войнов М., Милев А Латинско-български речник/ Четвърто стереотипно издание // София:
1990.
Вражиновски Т. Речник на народната митологија на Македонците/
Редактор Т. Вражиновски // Подготвиле Т. Вражиновски, С. Зоговиќ, В. Караџоски, С.
Јовановска, Б. Ристовска-Јосифовска // Скопје-Прилеп: 2000.
Вражиновски Т. Македонска народна митологија. Народна демонологија на Македонците.
Редактор Т. Вражиновски.
Соработници Љ. С. Ристески, В. Караџоски, Л. Симоска // Скопје, 2002.
Константинов д-р М. Лекување на Македонците (Прилог кон историјата на медицината /до
почетокот на Втората светска војна/)/ прирачник за студентите по етнологија
(машинопис).
Обрембски Ј. Фолклорни и етнографски материјали од Порече / книга I // Редактор Т.
Вражиновски/ Составиле Т. Вражиновски, С. Јовановска, В. Караџоски // Скопје-Прилеп:
2001.
Раденковић Љ. Народна бајања код Јужних Словена// Београд: 1996.
Стефанија Д. Магичниот палиндромски квадрат како терапија / Прилози V 1, бр. 2 // Скопје:
1990
Цепенков М. Македонски народни умотворби во десет книги/ Книга деветта: Народни
верувања. Детски игри// Скопје: 1980.
Вел. - Зборник на народни лекови, т.н. Велешки лекарственик, Државен архив на Република
Македонија - Скопје, сиг. М-2.
Гал. - Галички лекарственик, НУБ „Климент Охридски“ - Скопје, сиг. Мс. 130.
Охрид. - Охридски лекарственик, според Стефанија, Д. Македонски лечебник од XIX век,
„Македонска книга“, Скопје.
Соф. - Софиски лекарственик, Народна библиотека „Кирил и Методиј“ – Софија, сиг. 1120.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.