РЕДОК ВИЗАНТИСКИ ОЛОВЕН ПЕЧАТ ОД СРЕДНОВЕКОВЕН БУЧИН

Abstract

Со векови, Византијците, од скромните монаси и лаици до високопоставените благородници и императори, користеле оловни печати за да ги „заклучат“ службените и приватните преписки и да ги потврдат или проверат документите. Деталите содржани на зачуваните пломби фрлаат светлина врз многу аспекти на византискиот свет, главно на структурата на нејзините граѓански, воени и црковни администрации, кариерите и локациите на нејзините службеници и одговорите на постојано променливата среќа на империјата во нејзино милениумско постоење. Натписите на печатите одекнуваат, како што нивните слики ги рефлектираат верувањата и перспективите на луѓето кои, освен од опстанокот на нивните печати, ќе бидат изгубени за историјата. Печатите честопати ги даваат клучните докази потребни за да се скицира кариерата, да се прикаже подемот и падот на семејството или да се потврди присуството на индивидуа во одредено место или време. Еден таков редок примерок, пронајден за време на археолошките истражувања на теренот во рамките на проектот „Стари градови и утврдувања 2019“ во околината на локалитетот Кале, средновековен Бучин, ни дава информации за неговиот сопственик, член на највисоката византиска аристократија и несреќен император од бурните времиња од крајот на 12 и почетокот на 13 век.