ПЕДАГОГОТ ВО ПЕДАГОШКО-АНДРАГОШКАТА РАБОТА СО ОСУДЕНИ ЛИЦА ВО ПРОЦЕСОТ НА РЕСОЦИЈАЛИЗАЦИЈА

Abstract

Затворите претставуваат комплексно структурирани институции
во кои осудените лица мора да поминат низ процес на ресоцијализација – насочен процес на преобразување и рехабилитација со цел успешно реинтегрирање во општеството. Овој труд ја разгледува теоретската и практичната улога на педагогијата и андрагогијата (образовната работа од страна на обучени едукатори во затворите) во програмите за ресоцијализација, повикувајќи се на меѓународни истражувања, како и на специфичниот контекст на Македонија. Спроведено е истражување со комбиниран методолошки пристап,
кое вклучува анкетирањена 100 осудени лица, како и длабински интервјуа со затвореници и вработени, со цел да се процени како образовните активности и педагозите, односно андрагозите влијаат врз рехабилитацијата. Квантитативните резултати покажуваат дека учеството во затворското образование е поврзано со подобрена самоперцепција и оптимизам во однос на реинтеграцијата, додека квалитативните наративи откриваат лични трансформации кои произлегуваат од можностите за учење и менторство. Педагозите во затворите
играат клучна улога во процената на индивидуалните потреби, дизајнирањето на прилагодени образовни планови, мотивирање на осудениците и посредување при справување со предизвиците на затворската средина. Овие сознанија водат кон препораки за корекциска политика – вклучително и унапредување на обра-
зовната инфраструктура, специјализирана обука на кадарот и меѓуинституционална соработка – со цел да се зајакне процесот на ресоцијализација и да се поддржи успешното враќање на осудените лица во општеството.