ОРФОГРАФИЧЕСКИЕ НОРМЫ И ФОНЕТИЧЕСКИЕ ОСОБЕННОСТИ ТЕКСТОВ ЦЕРКОВНОСЛАВЯНСКОГО ЯЗЫКА МАКЕДОНСКОЙ РЕДАКЦИИ
Апстракт
The subject of this paper is the manuscripts from XII to XVI century that belong to Macedonian provenience. These manuscripts represent the main corpus for the dictionary of Church Slavonic of the Macedonian provenience. The basic norms in the Macedonian provenience of Church Slavonic were first established at the end of the XI century to be fully developed during the XII century. The texts of the Macedonian provenience contain interesting orthographic and phonetic characteristics that resulted from the interplay of two factors: the important influence of the Ohrid Literary School and extensive relations among various proveniences. In addition, the copyists of those manuscripts were not isolated neither from the influence of their dialects, not from the influence of the original manuscripts.
Downloads
Референци
kirchenslavischen Sprache des XII Jahrhunderts. I / V. Jagic. Wien, 1898.
Saur V. K pomeru дз: s v staroslovenstine a bulharstine / V. Saur // Slavia. 1983.
№ 52.
Scatton E.A. Forms sich cal/cali in dialekts of East Balkan Slavic / E.A. Scatton //
Slavic Linguistics and Language Teaching. Cambridge, 1976.
Бицевска К. Правописни и фонетски особенности во ракописите од северна
Македониjа од XIII и XIV век / К. Бицевска. Скопjе, 2000.
Бицевска К. Струмички апостол од XIII век / К. Бицевска. Скопjе: Акта
Велjуса, 1984.
Блахова Е. и др. Струмички (Македонски) Апостол / Е. Блахова, З. Хауптова.
Скопjе: МАНУ, 1990.
Видоески Б. Основни диjалектни групи во Македониjа / Б. Видоески //
Македонски jазик, 11/12. Скопjе, 1960/61.
Десподова В. Григоровичево евангелие бр. 9 / В. Десподова // Македонски
средновековни ракописи 2. Прилеп, 1988.
Илиевски П. Светила незаодни / П. Илиевски // Словенските првоучители и
нивните ученици (студии). Скопjе, 1999.
Конески Б. Историjа на македонскиот jазик / Б. Конески. Скопjе, 1982.
Конески Б. Историска фонологиjа на македонскиот jазик: Ракопис /
Б. Конески. Скопjе, 1977.
Конески Б. Охридска книжевна школа / Б. Конески // Словенска писменост.
Охрид, 1966. С. 57-62.
Кульбакин С. Охридская рукопись апостола конца XII века / С. Кульбакин //
Български старини III. София, 1907.
Лавров П.А. Обзор звуковых и формальных особенностей болгарского языка /
П.А. Лавров. М., 1893.
Мошин В. Палеографско-правописне норме за jужнословенске рукописе
пергаментног раздобља / В. Мошин // Климент Охридски (студии).
Скопjе, 1986. С. 24-31.
Пеев К. Кукушкиот говор / К. Пеев. Скопjе, 1988.
Пешикан М. О ортографским видовима српске редакциjе / М. Пешикан //
Научни састанак слависта у Вукове дане. Београд, 1984.
Речник на црковнословенскиот jазик од македонска редакциjа / одг. ред.
З. Рибарова. Скопjе, 2000. Т. 1.
Рибарова З. Jазикот на македонските црковнословенски текстови (студии) /
З. Рибарова. Скопjе: МАНУ, 2005.
Рибарова З. Кон лингвистичко-литерарните контакти во северномакедонските
библиски текстови / З. Рибарова // XI Научна дискусиjа. Скопjе, 1985.
С. 168-180.
Угринова-Скаловска Р. За средновековните книжевни школи во Македонииjа /
Р. Угринова-Скаловска // Климент Охридски: Студии. Скопjе, 1985.
С. 51-55.
Угринова-Скаловска Р. Македонската вариjанта на црковнословенскиот jазик /
Р. Угринова-Скаловска // Предавања на IV Семинар за македонски jазик,
литература и култура. Скопjе, 1971. С. 28-33.
Цонев Б. Класификация на българските книжовни паметници от най-старо
време до края на 16 век / Б. Цонев // Годишник на Софийския
университет 1. София, 1906. С. 1-31.
Щепкин В.Н. Болонская псалтырь / В.Н. Щепкин. СПб, 1906.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
