ИСТОРИСКО-КУЛТУРОЛОШКИОТ КОНТЕКСТ НА БОГОМИЛСТВОТО
Апстракт
The Bogomil movement in its authentic form appeared in the South-Western parts of Macedonia in the middle of 10th century. The main preacher and ideological creator was the priest Bogomil, whose initial activity is chronologically connected to the 30’s of 10th century. The idea of Bogomilsm as an authentic spiritual manifestation was probably due to his theoretical experiences and objective judgment, but the integral realization of this ideology with theological, dualistic, philosophical and cultural indications represents the result of many-years collective work with the closest associates and sympathizers. Priest Bogomil’s pragmatism lies mainly in his ability to coordinate his followers for a complete realization of Bogomilism as a movement and as a teaching. The existing of Bogomilsm in Macedonia took place until 15th century, and at the same time it was periodically adapting its concept of action depending on the current social, political, religious and ideological circumstances. The religious and dualistic concept of Bogomilsm also had an evident influence on the cultural and spiritual processes and tendencies in Macedonia and wider on the Balkans, Byzantium and in some way in the countries of Western Europe. The cultural aspects of the movement could be identified through the literary tradition (literary works with original Bogomil status and apocryphal texts), than philosophical tendencies and finally through the authentic folk heritage with dualistic character.
Downloads
Референци
Византия и Западна Европа в извори. София, 1967.
Ангелов Д. Богомилството / Д. Ангелов. София, 1993.
Ангелов Д. Философските възгледи на богомилите / Д. Ангелов // Известия на
института за българска литература. София, 1951. Тт. 3-4.
Ангеловска-Панова М. Богомилството во духовната култура на Македонија /
М. Ангеловска-Панова. Скопје, 2004а.
Ангеловска-Панова М. Догматско-филозофската оправданост на вегетаријанството во
еретичките средини во средниот век / М. Ангеловска-Панова // Филозофија.
Скопје, 2004б. 9.
Василев Г. Богомили, катари, лоларди-проводници на висока позиција на жената в
средновековието / Г. Василев // Родина. София, 1996. 4.
Василев Г. Български богомилски и апокрифни представи в английската средновековна
култура / Г. Василев. София, 2001.
Велев И. Македонскиот книжевен XIV век / И. Велев. Скопје, 1996.
Веселовский А. Литературное значение ереси / А. Веселовский //История ереси. М.,
2004.
Вражиновски Т. Народна митологија на Македонците / Т. Вражиновски. Скопје, 1998.
Т. II.
Иванов И. Богомилски книги и легенди (фототипно издание) / И. Иванов. София, 1970.
Кирило-Методиевска Енциклопедия. София, 1985. Т. II.
Кочев Н. Към въпроса на представителите на гностико-дуализма в Византия и на
Балканите през IX-XII в. и античната философия / Н. Кочев // Studia Balcanica.
София, 1979. 14.
Панов Б. Македонија – татковина на богомилството / Б. Панов // Средновековна
Македонија. Скопје, 1985. Т. III.
Петрович М.М. Помен богомила-бабуна у законоправилу светог Саве и Црква
Богомилска / М.М. Петрович // Историјски часопис. Београд, 1998. Књ. XLIV.
Ристовски Б. Кон прашањетоза причините за вракање на Климент Охридски од
бугарската престолнина во Македонија / Б. Ристовски // Климент Охридски и
улогата на Охридската книжевна школа во развитокот на словенската просвета.
Скопје: МАНУ, 1989.
Татакис В. Историја на византиската филозофија / В. Татакис. Скопје, 1998.
Angelovska-Panova М. The Role of the Women in the Bogomil Circles in Comparison with
the Traditional Status Established with the Christian Religion / М. Angelovska-Panova //
Balcanistic Forum. Blagoevgrad, 2002. XI.
Annae Comnenae. Alexiadis libri XV / Annae Comnenae / ed. J. Schopen. Bonn, 1839.
Barber M. The Cathars. Dualist Heretics in Languedoc in the High Middle Age / М. Barber.
Longman, 2000.
Elijade M. Istorija verovanja i religiskih ideja / M. Elijade. Beograd, 1991. Vol. 2.
Hamilton B. Wisdom from the East / B. Hamilton // Heresy and Literacy, 1000-1530 / eds.
P. Biller and A. Hudson. Cambridge, 1994.
Lambert М. The Cathars / М. Lambert. Oxford, 1998.
Obolensky D. The Byzantine Commonwealth / D. Obolensky. London, 1971.
Rigo A. Il processo del Bogomili Basilio (1099 CA): una riconsiderazione / A. Rigo //
Orientalia Christiana Periodica. Roma, 1992. Vol. 58/1.
Roach A. The Devil's World, Heresy and Society 1100-1300 / A. Roach. Longman, 2005.
Stoyanov Y. The Hidden Tradition in Europe / Y. Stoyanov. Arcana, 1994.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.