МАКЕДОНСКОТО ЈАЗИЧНО ПРАШАЊЕ ВО ЛИТЕРАТУРНИОТ 19 ВЕК
Апстракт
In the beginning of the 19-in century the question of abolition of the Archbishopric of Ohrid was popularized, and at the same time the fight against the terror of the Ottoman Empire began and for freedom of our own state, for standardization of literary language and affirmation of Macedonian identity. In order to decide about the Macedonian language issue, in 19-th century there were operations towards few activities: the first group of Macedonian intellectuals began to write and publish their own personal works in Macedonian folk language versus old Slavonic language. The second group started with oral and written polemics about resolving the Macedonian language issue. The third group began to open a printing house and started printing books, textbooks, dictionaries, almanacs and newspapers in Macedonian folk language. The fourth group encompassed those who directly started the codification of Macedonian literary language over their textbook, dictionaries and Grammar book. The fifth group started to take interest in translation activity. The sixth group turned toward exercising Macedonian language on the theater stage, but for realization of these activities funds were necessary, and as a result the seventh group was engaged in strengthening the role of church-school community, which was essential instigator of education and revolution in Macedonia in 19-th century. To that end, the eight group including intellectualsrevolutionaries, started to form associations, always attributing the label literature to the name of the association so that revolutionary ideology can be covered with the veil of literature. Discord among Macedonian intellectuals resulted from that: some of them were for evolution and the others for revolution. However, the aim was the same: freedom for Macedonia. Therefore, whenever we speak about Macedonian language, Macedonian literature, church songs, revolution or history of Macedonia in the 19-th century, we actually speak about the same: Macedonian identity, Macedonian name, Macedonian literature, culture and historic plenitudes.
Downloads
Референци
redaktiral N. Trajkov, BAN, Sofix.
БИА, Ф. 583, Димитар, Христо и Ангел Узунов, ар. ед. 1, ар. ед. 2, л. 5-20.
Велев, Илија. 2000.Средновековни книжевни антологии. Менора: Скопје.
Велев, Илија. 2001. Молитвеникот на Димитрија Миладинов,"Гласник",
ИНИ: Скопје.
Георгиевски, Михајло. 1972. Печатниците во Македонија. Мисла: Скопје.
Георгиевски, Михајло. 1972. Македонската печатарска дејност (1515-
1913). Мисла: Скопје.
Голабовски, Сотир. 1999. Историја на македонската музика. Просветно
дело: Скопје.
Gulab=ev, Spiro. 1887. Edin oglyd po etnografixta na
Makedonix. Gabrovo.
Дамаскини, 1975. предговор, избор, редакција и коментар Радмила
Угринова-Скаловска. Македонска книга: Скопје.
Zografski, Partenij. 1858. Misli za Bolgarskii-otq Ózikq,
Blqgarsky Kni'ici, =Óstw I, kn. 1, Ian.
Илиевски, Петар. 1999. Значење на дамаскинарската книжнина за развојот
на писмениот и книжевниот македонски јазик. Македонија Прашања од
историјата и културата. МАНУ: Скопје.
Istorix i kultura na Bqlgarix v dati Vqzra'dane. 1997.
Veliko Tqrnovo.
Конески, Блаже.1981. За македонскиот литературен јазик. Култура,
Македонска книга, Мисла, Наша книга: Скопје.
Лоза, 1892 год. I, Јан., кн.I.
Makedonix Sbornik ot dokumenti i materiali, 1978.BAN:
Sofix.
Миронска-Христовска, Валентина. 2005. Просветителството во
Македонија. ИМЛ: Скопје.
Миронска-Христовска, Валентина. 2007. Македонската преродба. ИМЛ:
Скопје.
Мокров, Боро. 1991.Читалиштата – носител на културната дејност на
нашите градови во минатото", IV Научен собир Библиотекрството во
Велес и Велешко: Титов Велес.
Поп-Атанасов, Ѓорѓи. 1985. Ракописни текстови на македонски народен
говор.,Мисла: Скопје.
Пулевски, Ѓеорѓија.1974. Одбрани страници, избор, редакција Ристовски,
Блаже. Македонска книга: Скопје.
Sprostranovq, Evtim. 1896. Po vqzra'danweto vq gradq
Ohridq, Sbornikq za narodni umotvorenix, nauka i
kni'nina. kn. XIII. Sofix.
Sprostranoq, Evtim. 1912. Materixli za biografixta na
bratx Miladinovi. U=ili]enq prygledq. god. XVII. kn. 1.
Стаматоски, Трајко.1986. Борба за македонски литературен јазик. Мисла:
Скопје.
Тодоровски, Гане. 2007. Македонската литература во XIX век, Избрани
дел. 7. Матица македонска: Скопје.
Тоциновски, Васил. 2005. Преводите на македонскиот XIX век. ИМЛ:
Скопје.
Тушевски, Ванчо. 2003. Публицистиката на Димитрија Миладинов.
Спектар. ИМЛ: Скопје. год. 21, бр. 41-42.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.