Tatlin, El lisicki in Kosove
Апстракт
This paper begins by analyzing the concept and term cons and connecting it with the typical Soviet practice of shortening words (loks, veshch′), which was also adopted by some European avantgardists (merz, mont). In his manifesto Mehanikom (To the Mechanics), Kosovel takes issue not only with Marinetti’s “mechanical human being,” but also with Tatlin’s ideologically defined “human machine,” as Tatlin’s art was misunderstood by the Berlin Dadaists. Following El Lisicki’s example, Kosovel introduced emptiness, which changes into a plano-convex and plano-concave space, in which there is no more perspective and gravitation. The use of engineering sketches, geometric material, and spatial definitions of conses effectively combined the content and form into a new organic unit, which confirms that Kosovel was familiar with Russian and European constructivism.
Downloads
Референци
Bajt, Drago. 1985. Ruski literarni avantgardizem: futurizem,
konstruktivizem, absurdizem. (Literarni leksikon 27). Ljubljana: ZRC
SAZU in DZS.
Berger, Aleš. 1981. Dadaizem. Nadrealizem. (Literarni leksikon 14).
Ljubljana: ZRC SAZU in DZS.
Černigoj, Avgust. „Moderni oder“. Mladina (1927): 1.
Černigoj, Thea. „Ruska nova umetnost“. Naš glas (1926): 5–7.
Flaker, Aleksandar. 1988. Nomadi ljepote. Intermedijalne studije.
Zagreb: Grafički zavod Hrvatske.
FLAKER, Aleksandar. 1984. „Spirala/optimalna projekcija.“
Pojmovnik ruske avangarde 9. Ur. Aleksander Flaker in Dubravka Ugrešić.
Zagreb: Grafički zavod Hrvatske, Zavod za znanost o književnosti
Filozofskog fakulteta u Zagrebu. 176.
Golubović, Vida. 1989. „Berlinska dada/Tatlin.“ Pojmovnik ruske
avangarde 6. Ur. Aleksander Flaker in Dubravka Ugrešić. Zagreb: Grafički
zavod Hrvatske, Zavod za znanost o književnosti Filozofskog fakulteta u
Zagrebu,. 262.
Grübel, Rainer. 1989. „Lokalni princip.“ Pojmovnik ruske avangarde
6. Ur. Aleksander Flaker in Dubravka Ugrešić. Zagreb: Grafički zavod
Hrvatske, Zavod za znanost o književnosti Filozofskog fakulteta u Zagrebu,.
121.
Gspan, Alfonz. „Neznani Srečko Kosovel.“ Prostor in čas 8-12
(1973).
Hanesen-Löve, Aage. 1978. Der russische Formalismus.
Methodologische Rekonstruktion seiner Entwicklung aus dem Prinzip der
Verfremdung. Wien.
Kosovel, Srečko. Integrali '26. Ur. in uvod napisal Anton Ocvirk.
Ljubljana: Cankarjeva založba, 1967; 1984 (2. izd.); 1992 (3. izd.).
---. Zbrano delo. Ur. Anton Ocvirk. Ljubljana: DZS, 1964–1977.
Lisicki, El. 1925. „K. und Pangeometrie.“ Europa Almanach.
Potsdam.
Lodder, Christian. 1985. Russian Constructivism. New
Haven/London.
Ocvirk, Anton. „Uvodna beseda; Srečko Kosovel in konstruktivizem.“
Srečko Kosovel: Integrali '26. Ljubljana: Cankarjeva založba, 1967; 1984
(2. izd.), 1995 (3. izd.).
Pogačnik, Jože. 1984. „Slovenski konstruktivizem.“ Obdobje
ekspresionizma v slovenskem jeziku, književnosti in kulturi. (Obdobja 5).
Ur. Franc Zadravec idr. Ljubljana: Filozofska fakulteta,. 155-171.
Strigalev, V. 1976. O nekatoryh novyh terminah v ruskom iskustve XX.
Moskva. Troha, Vera. 1993. Futurizem. (Literarni leksikon 40). Ljubljana:
ZRC SAZU in DZS.
Umanski, Konstantin. „Der Tatlinismus oder die Maschinenkunst.“
der Ararat (1920).
Weisberger, Jean. Les avant-gardes litteraires au XX. Siecle. I.
Histoire, II. Theorie. (A comparative History of Literatures in European
Languages 4, 5). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1984 (I), 1986 (II).
Zadova, Larisa Aleksejevna. 1978. Suche und Eksperiment: aus der
Geschichte der Russischen und Sowjetischen Kunst zwischen 1910 und
1930. Dresden: VEB Verlag der Kunst.
Zadravec, Franc. 1986. Srečko Kosovel 1904–1926. Koper: Lipa; Trst:
Založništvo tržaškega tiska.
ZENIT. Erenburg-Lisicki. Ruska nova umetnost. Zagreb: 1923, 17/18,
51.
Ziegler, Rosemarie. 1985. „Kručonih Aleksej.“ Pojmovnik ruske
avangarde 3. Ur. Aleksander Flaker in Dubravka Ugrešić. Zagreb: Grafički
zavod Hrvatske, Zavod za znanost o književnosti Filozofskog fakulteta u
Zagrebu.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
