Institunacinalizacija umetnost nozgodovinske vede in formalizem kot njena prva paradigma
Апстракт
The article deals with the institutionalisation ofart history as a »scientific discipline« at the universities in thegerman-speaking countries at the beginning of the 20th century. Alois Riegl andHeinrich Wölfflin, basing themselves on the humboldtian notions ofhistoriography and philology, posited that the art historian's task is toexplore the artistic form (as opposed to the content of an artefact) and,through that, the worldview (of a certain people) which the artefactdemonstrates.
Downloads
Референци
German academic culture, 1885-1915. Art History, 3. Henley-on-Thames.
431-456.
Cohen, Gary B. 1994. Ideals and Reality in the Austrian Universities,
1850-1914. Rediscovering History. Culture, Politics, and the Psyche (ur.
Roth, M. S.). Stanford: Stanford University Press. 83-101.
Dilthey, Wilhelm. 1989. Selected Works, vol. I: Introduction to
Human Sciences. Princeton: Princeton University Press.
Dilthey, Wilhelm. 2002. Zgradba zgodovinskega sveta v duhoslovnih
znanostih, Ljubljana: Nova revija.
Howard, Thomas Albert. 2006. Protestant Theology and the Making
of the Modern German University. Oxford: Oxford University Press.
Humboldt, Wilhelm von. 1986. On the Task of the Historian. The
Hermeneutics Reader. Texts of the German Tradition from the Enlightenment to the Present (ur. Mueller-Vollmer, K.). Oxford: Basil
Blackwell. 105-118
Humboldt, Wilhelm von. 2006. O različnosti človeške jezikovne
zgradbe in njenem vplivu na duhovni razvoj človeštva, Ljubljana: Nova
revija.
Kant, Immanuel. 2006. Spor fakultet. Zgodovinsko-politični spisi.
Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU. 133-236
Kump, Sonja. 1994. Akademska kultura. Ljubljana: Znanstveno in
publicistično središče.
Mallgrave, Harry Francis – Ikonomou, Eleftherios (ur.). 1994.
Empathy, Form, and Space. Problems in German Aesthetics, 1873-1893.
Santa Monica: The Getty Center for the History of Art and the Humanities.
Mueller-Vollmer, Kurt (ur.). 1986. The Hermeneutics Reader. Texts
of the German Tradition from the Enlightenment to the Present. Oxford:
Basil Blackwell.
Müller, Ernst (ur.). 1990. Gelegentliche Gedanken über
Universitäten, Leipzig: Reclam-Verlag.
Reill, Peter Hanns. 1994. Science and the construction of the cultural
sciences in late enlightenment Germany: The case of Wilhelm von
Humboldt. History & Theory, 3. Middletown. 345-366
Riegl, Alois. 1908. Die Entstehung der Barockkunst in Rom, Dunaj:
Anton Schroll.
Riegl, Alois. 1927. Spätrömische Kunstindustrie, Dunaj:
Österreichische Staatsdruckerei.
Riegl, Alois. 1966. Historische Grammatik der bildenden Künste (ur.
Swoboda, K. M.–Pächt, O.). Graz/Köln: Hermann Böhlaus.
Riegl, Alois. 1996. Gesammelte Aufsätze. Mit einer Einleitung von
Hans Sedlmayer. Wien: WUV-Universitätsverlag.
Riegl, Alois. 1997. Das holländische Gruppenporträt. Wien: WUVUniversitätsverlag.
Ringer, Fritz K. 1969. The Decline of the German Mandarins. The
German Academic Community, 1890-1933. Cambridge: Harvard University
Press.
Sauerländer, Willibald. 1977. Alois Riegl und die Entstehung der
autonomen Kunstgeschichte am Fin de siècle. Fin de siècle. Zu Literatur
und Kunst der Jahrhundertswende (ur. Bauer, R., in dr.). Frankfurt am
Main: V. Klostermann. 125-139
Sauerländer, Willibald. 1983. From Stilus to Style: Reflections on
the Fate of a Notion. Art History, 3. Henley-on-Thames. 253-270
Sorkin, David. 1983. Wilhelm von Humboldt: The Theory and
Practice of Self-Formation (Bildung), 1791-1810. Journal of the History of
Ideas, 1. Baltimore. 55-73
Wölfflin, Heinrich. 1914. Die klassische Kunst. Eine Einführung in
die italienische Renaissance. München: F. Bruckmann.
Wölfflin, Heinrich. 1917. Kunstgeschichtliche Grundbegriffe. Das
Problem der Stilentwicklung in der neueren Kunst. München: Hugo
Bruckmann.
Wölfflin, Heinrich. 1926. Die Kunst Albrecht Dürers, München: F.
Bruckmann.
Wölfflin, Heinrich. 1941. Gedanken zur Kunstgeschichte, Basel:
Benno Schwabe.
Wölfflin, Heinrich. 1964. Renaissance and Baroque, Ithaca: Cornell
University Press.
Wölfflin, Heinrich. 1994. Prolegomena to a Psychology of
Architecture. Empathy, Form, and Space. Problems in German Aesthetics,
1873-1893 (ur. Mallgrave, H. F.–Ikonomou, E.). Santa Monica: The Getty
Center for the History of Art and the Humanities. 149-190.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
