ПОЧЕТОЦИТЕ НА ЖЕНСКОТО СВЕТОВНО ОБРАЗОВАНИЕ ВО МАКЕДОНИЈА
Апстракт
This paper deals with a very important period in the history of Macedonian schools in 19th century. Education of women in 19th century is to a degree lower than that of men. This was so because there were not enough teachers that could lead to education. By the mid-19th century, there was not a greater interest in the education of female children in Macedonia. This situation was characteristic for the entire Macedonia. In mid-19th century, there were female secular schools in cities economically rich as were: Veles, Bitola, Salonica, Prilep, Stip and others. Female education began to make progress. Many have understood that the educated women are more useful in raising future generations.Downloads
Референци
Доросиев. Л. Ив. 1929. Нашето училище и народното ни възраждане,
Българска историческа библиотека. София, год. II, т. I.
Думев. Васил. 1924. Из спомените на двø учителки въ Македония:
Македонски прøгледъ. София. год. II, кн. 5 и 6.
Еничøрøв. Г. Никола. 1943. Прилепското училище 1866-1878. Сто
години ново българско училище в градъ Прилøп. Скопие.
Кантарџиев. Ристо. 1917. Женските училишта во Македонија.
Просветно дело. Скопје. XXVII/3-4.
К. (Каранфилович). 1890. Сегашно и недавно минало на градъ Велесъ.
София.
Кънчов. Васил. 1970. Избрани произведения. Град Скопие. Сегашното и
недавно минало на град Велес. Македони., Етнография и статистика. София.
Македонiя. 1868. Цариградъ. II /15, л. 2.
Македонiя. 1868. Цариградъ. II /17, л. 3.
Македонiя. 1868. Цариградъ. I /50, л. 2.
Македонiя. 1869. Цариградъ. III /51, л. 2.
Македонiя. 1871. Цариградъ. V /28, л. 3.
Ристић. Јован. 1901. Спољашни одношаји Србије новијег времена. књига
трећа, Београд.
Снøгаров. Иванъ. 1937. Солунъ въ българската духовна култура.
Исторически очеркъ и документи. София.
Трајановски. Александар. 1978. Прилепската црковно-училишна
општина-основател на првото женско училиште во Прилеп. Историја. XIV/1.
Скопје.
Трајановски. Александар. 1980. Женските училишта во Велес од
средината на XVIII до седумдесетите години на XIX век. Просветена жена
Скопје.
Трайков. Никола. 1941. Първата българска учителка в Битола и Кукуш.
Весник на весниците. София. бр. 133.
Турция. 1865. Цариградъ. бр. 47.
Хаџи Васиљевић. Јован. 1928. Просветне и политичке прилике у
јужним српским областима у XIX веку. Београд.
Чилингаров. Стилиян. 1930. Българските читалища преди
освобождението. София.
Читалище. 1871. Цариградъ. кн. 5, стр. 475.
Шалдевъ. Христо. 1924. Градъ Приøпъ за своите училища. Македонски
прегледъ. София. год. I кн. 1.
Шапкарев. Кузман. 1896. Неколку критички бøлøжки върху
обнародуваните до сега материяли за историята на възраждането на
българщината в Македония. Български прегледъ. София. год. I. кн. 9-10 и год.
II. кн. 8.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
