ПОЛИФУНКЦИОНАЛНOСТА НА ДА НЕ-ПРАШАЊАТА
Апстракт
Во овој труд се спроведува прагматичка анализа на да не-прашањата во македонскиот јазик (Да не сакаш да се напиеш нешто?) за да се определат нивните комуникациски функции во различни контексти: понуда, поттикнување, емпатија, неодобрување, иронија, и сл. За разлика од поларитетните дали-прашања, кои изискуваат потврден или одречен одговор, да не-прашањата се пристрасни бидејќи бараат потврда на претпоставката на говорителот. Таа функција може успешно да се реализира само ако соговорникот го познава ситуацискиот контекст и правилно ја толкува претпоставката на говорителот. Семантичката одлика на „пристрасност“ ги прави да не-прашањата погодни за сигнализирање позитивна учтивост и помал степен на хоризонтално растојание меѓу соговорниците.
Downloads
Референци
Негација (9). Скопје: МАНУ.
Bayer. Josef. and Obenauer. Hans-Georg. 2011. Discourse particles, clause structure,
and question types. The Linguistic Review 28, 449–491.
Brown. Penelope. and Levinson. Stephen. C. 1987. Politeness. Some Universals in
Language Usage. Cambridge: Cambridge University Press.
Bužarovska. Eleni. 2006. Pathways of Semantic Change: from similarity marker to
sensory evidential. Slavia Meridionalis. Studia Linguistica et Balcanistica
6. Warszawa: Institut slawistyki Polskiej Akademii Nauk, 185–311.
Dukova-Zheleva. Galina. 2010. Questions and Focus in Bulgarian. Doctoral
Dissertation. University of Ottawa, Department of Linguistics Faculty of
Arts, Ottawa, Canada.
Fischer. Kerstin. 2007. Grounding and common ground: Modal particles and their
translation equivalents. In: Lexical Markers of Common Grounds, Studies
in Pragmatics 3, edited by Anita. Fetzer. and Kerstin. Fischer. Amsterdam:
Elsevier, 47–66.
Fetzer. Anita. and Fischer. Kerstin. 2007. Introduction. In Lexical Markers of
Common Grounds, Studies in Pragmatics 3 edited by Anita. Fetzer. and
Kerstin. Fischer. Amsterdam: Elsevier, 1–12.
Givón. Talmy. 1984. Syntax. Vol. I. Amsterdam: Benjamins.
Goffman. E. 1967. On face-work: an analysis of ritual elements in social interaction.
In E. Goffman. Interactional Ritual: Essays on face-to-face behaviour.
New York: Penguin Books, Ltd.
Hopper. Paul. J. and Traugott. Elizabeth. C. 1994 [1993]. Grammaticalization.
Cambridge: Cambridge University Press.
Heine. Berndt. 2001. Grammaticalization. Constructions in Grammaticalization. In:
B. D. Joseph. and R. D. Janda. Handbook of Historical Linguistics. London:
Blackwell, 575–601.
Levinson. Stephen. C. 1983. Pragmatics. Cambridge: Cambridge University Press.
Palmer. Frank. R. 1998. Mood and Modality. Cambridge: Cambridge
University Press.
Schmerse. Daniel. and Lieven. Elena. and Tomasello. Michael. 2013. Discourse
Particles and Belief Reasoning: The Case of German doch. Journal of
Semantics 0, 1–19 (doi: 10.1093/jos/fft001).
Searle. John. R. 1969. Speech Acts: An Essay in the Philosophy of Language.
Cambridge: Cambridge University Press.
Spencer-Oatey. Helen. 1996. Reconsidering power and distance. Journal of Pragmatics 26, 1–24.
Traugott. Elizabeth. C. and Dasher. Richard. B. 2002. Regularity in Semantic
Change. Cambridge: Cambridge University Press.
Wiemer. Bjorn. 2014. Mora da as a marker of modal meanings in Macedonian: on
correlations between categorial restrictions and morphosyntactic behaviour.
In E. Leiss. and W. Abraham. (eds.). Modes of modality. Amsterdam:
Benjamins, 127-166.
Yule. George. 1996. Pragmatics. Oxford: Oxford University Press.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
