КРЕАЦИЈА И ТРАНСФОРМАЦИЈА НА СВЕТИ ПРОСТОРИ: ВРЗ ПРИМЕРОТ СО САМОВИЛСКИТЕ МЕСТА
Апстракт
Трудот се фокусира на македонските свети места идентификувани како самовилски, и нивната трансформација низ времето, како во поглед на нивната надворешност, така и во поглед на „вградените“ културни вредности. Предмет на анализа се податоци од сопствени теренски истражувања, спроведени во текот на 2014 година, во местата: Самовилска вода во с. Зубовце, Кумановско и Лековита вода/Црква Св. Кузман и Дамјан во с. Говрлево, Скопско. Целта е да се прикажат наративите, верувањата и практиките поврзани со местата и начинот на кој овие разбирања се развиваат и трансформираат низ времето, преземајќи елементи од христијанската традиција.
Downloads
Референци
In: The Ashgate Research Companion to Heritage and Identity. Eds. Brian
Graham, Peter Howard. London: Ashgate Press. 195-213.
Coleman, Elizabeth Burns and White, Kevin. 2006. Stretching the sacred. Во:
Negotiating the Sacred: Blasphemy and Sacrilege in a Multicultural Society.
Camberra: The Australian National University, E press. 65-78.
Elijade, Mirča. 2004. Sveto i profano: priroda religije. Beograd: Alnari, Tabernakul.
Popovska, Dragica. 2014. Macedonian Sacred Stone Sites as Pilgrimage and Tourist
Attraction. Во: Pilgrimage and Sacred Places in Southeast Europe: History,
Religious Tourism and Contemporary Trends, ed. Mario Katic, Tomislav
Klarin, Mike McDonald. Volume 14 of Studies on South East Europe.
Münster: Lit Verlag. 65-77.
Shubert, Gabriela, 1984. Konac, vrpce i tkanina kao magiska sredstva narodne
medicine u jugoistočnoj Evropi. Македонски фолклор. XVII. 33. Скопје.
135-151.
Thorley, Anthony, Gunn M. Celia. 2008. Sacred Sites: An Overview, A report for
the Gaia Foundation 2007. Достапно на: http://www.sacredland.org/media/Sacred-Sites-an-Overview.pdf
Wang, Shu-Yi. 2008. Tradition, Memory and the Culture of Place: Continuity and
Change in Ancient City of Pingyao, China. ProQuest LCC.
Вражиновски, Танас. 1998. Народна митологија на Македонците. Кн. 1.
Скопје: Институт за старословенска култура-Прилеп, Матица
македонска-Скопје.
Вражиновски, Танас. 1998а. Народна митологија на Македонците. Кн. 2.
Етнографски и фолклорни материјали. Скопје: Институт за
старословенска култура-Прилеп, Матица македонска-Скопје.
Вражиновски, Танас. 2000. Речник на народната митологија на Македонците.
Прилеп-Скопје: Институт за старословенска култура-Прилеп,
Книгоиздателство Матица македонска, Скопје.
Кнежевић, Сребрица. 1997. Храната како комуникативен вид на културата.
Етнолог. 7-8. Скопје. 29-64.
Кулишић, Ш. П. Ж. Н., Петровић. Н., Пантелић. 1970. Српски митолошки
речник. Београд: Библиотека Синтезе, Нолит.
Поповска, Драгица. 2012. Мистиката на каменот. Скопје: Институт за
национална историја.
Раденковић, Љубинко. 1997. Хлеб у народној магији Балканских Словена. Во:
Хлябьт в славянската култура, Етнографски институт с музей – БАН.
София. 145-155.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
