ФИЛОСОФСКИЕ АСПЕКТЫ СМЕНЫ ЛИНГВИСТИЧЕСКОЙ ПАРАДИГМЫ В ОПИСАНИИ ЦЕРКОВНОСЛАВЯНСКОГО ЯЗЫКА
Апстракт
В статье анализируются трудности описания церковнославянского языка, связанные с несовершенством теории церковнославянского языка как межславянской лингвистической дисциплины, неопределенностью критериев описания и объекта исследования.
Downloads
Референци
Труды института языкознания АН СССР. Т. 7. Москва.
Бернштейн, С. 1972. К истории славянского суффикса –tel. В: Русское и
славянское языкознание. Москва.
Горшков, Александр. 1983. Теоретические основы истории русского
литературного языка. Москва.
Ельмслев, Луи. 1965. Метод структурного анализа в лингвистике. В: Acta
lingvistica. T. YI. Copenhague.
Живов, Виктор. 1988. Роль русского церковнославянского языка в истории
славянских литературных языков. В: Актуальные проблемы славянского
языкознания. Москва.
Запольская, Наталия. 1986. Функционирование причастий в русском
литературном языке ХYII – XYIII в. (Дисс. На соискание ученой степени
кандидата филологических наук. Рукопись). Москва.
Ковтун, Лилия. 1971. Русские книжники ХVI столетия о литературном языке
своего времени. В: Русский язык. Источники для его изучения. Горький.
Кохман, Станислав. 1974. К вопросу о неославянизмах. В: Вопросы
исторической лексикологии и лексикографии восточнославянских языков.
Москва.
Кузнецов, П. 1958. У истоков русской грамматической мысли. Москва.
Кутина, Лидия. 1978. Последний период славяно-русского двуязычия в России.
В: Славянское языкознание. VІІІ Международный съезд славистов. Москва.
Лихачев, Дмитрий. 1979. Поэтика древнерусской литературы. Москва –
Ленинград.
Ломтев, Тимофей. 1976. Общее и русское языкознание. Москва.
Полюга, Лев. 1996. Роль української мови у розвитку російської в ХYII – ХYIII
ст. (Роздуми над книгою П. Цимбалістого). В: Мова і соціальні процеси.
Вісник Львівського університету. Серія філологія. Львов.
Прохорова, Ольга. 1988. Полногласие и неполногласие в русском литературном
языке и народных говорах. Ленинград.
Соболевский, Андрей. 1980. Южнославянское влияние на русскую
письменность в ХIY – YІ вв. В: История русского литературного языка.
Ленинград.
Соболевский, Андрей. 1903. Несколько мыслей о древней русской литературе.
В. ИОРЯС. Т. YIII , книга 2
Толстой, Никита. 1988. История и структура славянских литературных
языков. Москва.
Трубецкой, Николай. 1995. К украинской проблематике. В: История. Культура.
Язык. Москва.
Трубецкой, Николай. 1995. Общеславянский элемент в русской культуре. В:
История. Культура. Язык. Москва.
Унбегаун, Борис. 1970. Историческая грамматика русского языка и ее задачи. В:
Язык и человек. Москва.
Успенский, Борис А. 1988 Одна из первых грамматик русского языка (Грамматика Жана Сойе 1724 г.) В: Вопросы языкознания. № 1.
Успенский, Борис. 1994. Краткий очерк истории русского литературного
языка (ХI – ХIХ вв.). Москва.
Успенский, Борис. 1996. Раскол и культурный конфликт ХVІІ. В: Язык,
семиотика, культура. Избранные труды. Том ІІ. Москва.
Филин, Федот. 1978. Исконное и заимствованное в современном русском
литературном языке. В: Славянское языкознание. VІІІ Международный
съезд славистов. Москва.
Филин, Федот. 1981. Истоки и судьбы русского литературного языка. Москва.
Філософські питання мовознавства. 1972. Киев.
Хюттль-Ворт, Герда. 1965. Проблемы межславянских и славяно-неславянских
лексических отношений. В: Славянска филология. Материалы от V
международен конгрес на славистите. Езикознание. София.
Цейтлин, Р. М. 1974. К истории слова драгоценный в русском литературном
языке. В: Вопросы исторической лексикологии и лексикографии
восточнославянских языков. Москва.
Черных, Петр. 1953. Язык Уложения 1649 г. Москва.
Четвертый международный съезд славистов: Материалы дискуссии. Москва,
1962.
Шанский, Николай. 1961. О происхождении и продуктивности суффикса – ость
в русском языке. В: Вопросы истории русского языка. Москва.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
