ПОВЕЌЕЈАЗИЧНОСТА ВО АНТИЧКИОТ СВЕТ НИЗ ПРИЗМАТА НА АНТИЧКАТА ЛИТЕРАТУРНА ТРАДИЦИЈА
Апстракт
Трудот се осврнува на повеќејазичноста како културен феномен во античкиот свет според сочуваната литературна традиција создавана на хеленски и на латински јазик. Оттука, посебно внимание е посветено на хеленско-латинскиот билингвизам, но и на сочуваните податоци за јазиците, кои биле во говорна употреба во античкиот период, меѓу кои и оние за јазикот на античките Македонци.
Downloads
Референци
Aristotle. (2011). Problems. Book 1-19. Edited and Translated by Robert Mayhew. Loeb Classical Library, Harvard University Press.
Athenaeus. (1887). Deipnosophistae. Kaibel. Lipsiae: B.G. Teubneri.
Athenaeus. (1927). The Deipnosophists. With an English Translation by Charles Burton Gulick. Harvard University Press.
Caesar, C. Julius. (1914). C. Iuli Commentarii Rerum in Gallia Gestarum VII A. Hirti Commentarius VII. T. Rice Holmes. Oxonii. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis. E Typographeo Clarendoniano.
Cicero’s letters to Atticus. (1965). Ed. by D.R. Shaackleton Bailey. Vol. I. 68-59 B.C. 1-45 (books I and II). Cambridge, Cambridge University Press.
Curtius Rufus, Quintus. (1908). Historiarum Alexandri Magni Macedonis libri qui supersunt. Edmund Hedicke. Lipsiae: B.G. Teubneri.
Gantar, Kaetan. (1998). Nekoi problemi na dvojazicjnosta vo Anticjkiot Rim [Some Problems of Bilingualism in Ancient Rome]. In Prilozi MANU [Contributions of Macedonian Academy of Scientific and Arts], 23, No 1-2. 78.
Gellius, Aulus. (1824). Nocte Atticae. Jacobi Gronovii (ed.). London.
Gellius, Aulus. (1927). The Attic Nights of Aulus Gellius. With An English
Translation John C. Rolfe. Harvard University Press.
Herodotova. (1998). Istorija. Transl. Danidzja Cjdikovska. Skopje: Zumpres. Herodoti. Historiae. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Carolus Hude,
Ph.D. Editio Tertia. Oxonii, MCMXXVII.
Horrocks, Geoffrey. (2010). Greek. A History of the Language and its Speakers. 2nd
ed. Chichester: Willey‒Blackwell.
Ilievski, Petar Hr. (1988). Balkanolosjki lingvisticjki studii, so poseben osvrt kon
istoriskiot razvoj na makedonskiot jazik [Balkan linguistic studies, with special emphasis on the historical development of the Macedonian language]. Skopje: Institut za makedonski jazik “Krste Misirkov”. (In Macedonian.)
Ilievski, Petar Hr. (1994). Mestoto na anticjkiot makedonski jazik meǵu drugite indoevropski jazici [The place of the ancient Macedonian language among other Indo-European languages]. In Zjva Antika [Lively Antiquity] No 1-2. 73-94. (In Macedonian.)
Ilievski, Petar Hr. (1992). Potekloto na anticjkiot makedonski jazik i imeto na sovremeniot makedonski jazik [The origin of the ancient Macedonian and the name of the modern Macedonian language]. In Prilozi MANU XVII, 2. 99-125.
Kajsar, Gaj Julij. (2000). Belesjki za Galskata vojna [[Notes on the Gallic War]. Transl. Ljubinka Basotova, Valerij Sofronievski. Skopje: Tri.
Kikeron, Mark Tulij. (2014). Izbrani pisma [Selected letters]. Transl. Svetlana Kocjovska. Skopje: Tri.
Kurtij Ruf, Kvint. (1998). Istorija na Aleksandar Makedonski [History of Alexander the Great]. Transl. Ljubinka Basotova. Skopje: Patrija.
Livy. (1912.) History of Rome. English Translation by Rev. Canon Roberts. New York, New York. E. P. Dutton and Co.
Melovski, Hristo, Proeva, Nade. (1987). Makedoncite vo deloto De Thematibus na Konstantin VII Porfirogenit [Macedonians in the work De Thematibus of Constantine VII Porphyrogenite]. In Zjva Antika [Lively Antiquity] 37, No 1-2. 19-37.
Ovidius, Naso P. (1939). Ex Ponto. Arthur Leslie Wheeler. Cambridge, MA.: Harvard University Press.
Petrova, Eleonora. (1996). Brigite na centralniot Balkan vo II i II millennium pred n.e. [Brigades of the central Balkans in the II and I millennium BC]. Skopje: Muzej na Makedonija, Arheolosjki, Etnolosjki i Istoriski.
Plutarh. (2008). Naporedni zjivotopisi (likovi od istorijata na drevna Makedonija) [Comparative biographies (characters from the history of ancient Macedonia)]. Nade Proeva (ed.), Vojislav Sarakinski (transl.). In Historia Antiqua Macedonica 7. Skopje.
Plutarchi. Vitae parallelae. Iterum recognovit Carolus Sintenis. Bibliotheca Teubneriana. Lipsiae: B. G. Teubneri, MDCCCLXXXIX – MDCCCXCII.
Pudić, I. (1966). Staromakedonski jezik [Old Macedonian language]. In Godišnjak [Yearbook] ANUBIH IV, Centar za balkanološka ispitivanja, 2. 5-25.
Proeva, Nade. (1997). Studii za antičkite Makedonci [Studies on Ancient Macedonians]. In Historia antiqua Macedonica 5. 89-99.
Pseudo-Callisthenes. 1926 (1958). Historia Alexandri Magni. W. Kroll (Ed.). Berlin. Psevdokalisten. (2008). Zjivotot i delata na Aleksandar Makedonski [The Life and Works of Alexander the Great]. Transl. Vesna Dimovska-Janjatova. Skopje:
Slovo.
Strabo. (1877). Geographica. A. Meineke (ed.). Leipzig: Teubner.
Thucydidis. Historiae, I-VIII. Recensuit Carolus Hude, Bibliotheca Teubneriana. Lipsiae: B.G. Teubneri, MCMI.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
