КУЛИГИНСКИЕ «СОБОРНЫЕ»: ТРАДИЦИИ И ПОВСЕДНЕВНОСТЬ
Апстракт
В статье рассматривается современная духовная жизнь старообрядческой беспоповской общины в селе Кулига (Удмуртия) и ее роль в сохранении религиозной традиции Верхокамья. Описывается состав кулигинского собора и доказывается, что центральное место в нем занимают духовник и книжница, которые организуют ритуальное пространство. Работа базируется на результатах новейших полевых исследований.
Downloads
Референци
Данилко, Елена С. 2000. Старообрядчество на Южном Урале: историко-этнографическое исследование: Дисс… канд. истор. наук. Уфа.
Данилко, Елена С. 2007. Механизмы самосохранения русских и финно-угорских старообрядческих общин Урало-Поволжья: Дисс… доктора истор. наук. Москва.
Макаровская, Мария В. 2005. Изустное бытование богослужебного пения старообрядцев-беспоповцев верхокамья (по материалам археографических экспедиций МГУ 1972–1999 гг.). В: Традиционная культура Пермской земли: К 180-летию полевой археографии в Московском ун-те, 30-летию комплексных исследований Верхокамья. С. 182-197.
Поздеева, Ирина В. 1999. Личность и община в истории русского старообрядчества. В: История и современность (Мир старообрядчества. Вып. 5). С. 3-29
Поздеева, Ирина В. 2001. Книга – личность – община – инструменты воспроизводства традиционной культуры (30 лет изучения старообрядческих общин Верхокамья). В: Старообрядческий мир Волго-Камья: проблемы комплексного изучения: Мат-лы науч. конф. Г.Н. Чагин, А.В. Черных, А.В. Шилов, ред. Пермь: Изд-во Пермского гос. университета. С. 7-30.
Поздеева, Ирина В. 2007. Кому повем печаль мою. Духовные стихи Верхокамья: Исследования и публикации. Москва: Данилов ставропигиальный мужской монастырь.
Поздеева, Ирина В. 2011. Вера и духовная поэзия русского старообрядчества. В: Культура русских липован в национальном и международном контексте: Сборник науч. сообщений Междунар. науч. симпозиума ОРЛР. Бухарест: CRLR. С. 272-291.
Поздеева, Ирина В. 2013. Образ народной православной веры. Духовные стихи Верхокамья // Народное искусство. Русская традиционная культура и православие. XVIII–XXI вв. Традиции и современность. М.А. Некрасова, сост., науч. ред. Москва: Союз Дизайн. С. 305-321.
Смилянская, Елена Б. 2013. Книжная премудрость и избрание пути спасения старообрядцами Верхокамья на рубеже XX–XXI вв. В: Вестник Томского гос. ун-та. История. № 1 (21). С. 36-43.
Смилянская, Елена Б. 2014. Женское служение в старообрядческой общине конца XX века (из наблюдений полевого археографа). В: Одиссей: человек в истории, 2013: Женщина в религиозной общине: Запад/Восток. А.О. Чубарьян, ред. Москва: Наука. С. 90-114.
Титова, Елена И. Трушкова, Ирина В. 2016. Особенности передачи культуры и мировоззрения старообрядчества молодому поколению в начале XX в. на примере Вятского региона. В: Вестник гуманитарного образования. № 1. С. 116-120.
Фишман, Ольга М. 2003. Жизнь по вере: тихвинские карелы-старообрядцы. Москва: Индрик.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
