КУЛТУРОЛОШКИ ИНТЕРПРЕТАЦИИ НА МЕТАФОРАТА ВАМПИРИЗАМ НИЗ ДИСКУРСОТ НА СОВРЕМЕНАТА БАЛКАНСКА КНИЖЕВНОСТ
Sažetak
Вампирот како културолошка категорија ја симболизира цикличната преобразба на опстојувањето и на живата и на неживата опкруженост. Разгледувана во различни контексти оваа фигура претрпува континуирани трансформации во своето значење во рамки на светската и локалната културна меморија. Тргнувајќи од митската рамка и завршувајќи во рамките на современиот книжевен дискурс, вампирот градациски ја надградува атрибутивноста. Обидот да се прикаже пробивањето на оваа митската фигура во книжевната меморија е сконцентриран врз дискурсот на три книжевни творби од современата балканска книжевност: „Легионите на свети Адофонис“ од Славко Јаневски, „Како да се упокои вампирот“ од Борислав Пекиќ и „Вампир“ од Борислав Периќ. Притоа хронотопот Балкан се чини најподатен за континуирано прелевање на атрибутите на митот за вампирот помеѓу различните културни сегменти. Опфаќајќи ги современите книжевни и општественосоцијални струења: постколонијализмот, глобализмот, мултикултуралноста итн. значењето на вампирот добива потенцијал да се издигне над тривијалноста.
Downloads
##submission.citations##
задруга (основана 1892). КОЛО LXII КЊИГА 417: 213. 165-192.
Вражиновски, Танас. Спировска, Лепосава.1988. Вампирите во македонските
верувања и преданија. Скопје. Институт за фолклор „Марко Цепенков“.
„Нова Македонија“: 98.
Георгиев., Вл., Гълъбов, Ив., Заимов, Й., Илчев, Ст.1962. Български
етимологичен речник. Софија: Издателство на българската академия на
науките. Българска академия на науките: Институт за български език:
вампѝр:117.
Дуев, Ратко.2010. Ѕевс и Дионис: раѓање на античките верувања и култови.
Скопје: Силсонс. 254.
Даскалова,Л., Добрева,Д., Коцева,И., Мицева,Е.1985. Сборник за народни
умотворения и народопис, Народна проза од Благоевградски окръг (нови
записи) LVIII, София, 376-381.
Ђорђевиħ, Тихомир.1953. Вампир и друга биħа (у нашем народном веровању и
предању).Београд: САНУ.
Јаневски, Славко.1987. Миракули на грозомората. Легионите на свети
Адофонис. Скопје: Македонска книга. 457.
Малинов, Зоранчо.2001. Посмртните обичаи во брегалничката област.
Скопје: Институт за фолклор „Марко Цепенков“:181.
Спивак, Чакавотри.2003. Постколонијална критика. Скопје: Темплум. 47.
Старделов, Георги.1983. Experimentum macedonicum. Скопје: Македонска
книга: 292.
Ќулавкова, Катица (ур).2007. Поимник на книжевната теорија. Скопје:
МАНУ: 669.
Урошевиќ, Влада.1988. Демони и галаксии. Скопје: Македонска книга.
1991.Митската оска на светот:10.
(http://loza.mk/2012/12/mitskata-oska-na-svetot)
Чајкановић, Веселин.1973. Мит и религија у Срба. Београд: Српска књижевна
задруга. 340.
Черных, П. Я.1999. Историко-этимологический словарь современного
русского языка. 13 560 слов: 3-е издание, стереотипное. Том I. Апантомима. Москва: Издательство „Русский язык“: 135, од. вампир).
Шаровиħ, Марија.2008. Метаморфозе вампира:(компаративна анализа
мотивског комплекса вампира у делима Р. Метисона, Б. Пекиħа, Б.Вијана
и С. Лукјањенка). Београд: Институт за књижевност и уметност: 369.
Culler,Jonathan.1991. O dekonstrukciji: teorija I kritika poslije strukturalizma.
Zagreb: Globus: 276.
Durand,Gilbert.1991. Antropoloske strukture imaginarnog. August Cesarec: Zagreb:
411.
Kramarić, Zlatko.1988. Novi Experimentum Macedonicum. Osijek: Izdavački centar
,,Revija“, Radničko sveučilište ,,Božidar Maslarić“: 246.
Lovmjanjski, Henrik.1996. Religija Slovena. Beograd: Slovograf: 315.
Pekić, Borislav.1984. Kako upokojiti vampira. Beograd: IRO: ,,Partizanska knjiga”
– Ljubljana OOUR izdavačko publicistička delatnost: 407.
Perić, B.2006. Vampir. Zagreb : Naklada Ljevak: 293.
Skok, Petar.1972/73. Etimologijski rječnik Hrvatskoga ili Srpskoga jezika. knj.2-3.
Zagreb. piriti: knj.2: 660-661; vampir: knj.3: 564-565).
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
