МНОГУТЕ ЖИВОТИ НА КАРДЕНИО
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
Објавено:
Dec 25, 2022
##plugins.pubIds.doi.readerDisplayName##:
https://doi.org/10.37834/JCP2252105p
Клучни зборови:
поетика на културата, рецепција, адаптација, Шекспир, Сервантес
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Апстракт
Во овој труд се преиспитува прашањето за наводно изгубената јакобинска драма The History of Cardenio, која им се припишува на Џон Флечер и на Вилијам Шекспир. За оваа адаптација на приказната за Карденио од првиот дел на Дон Кихот на Мигел де Сервантес се поставувале многу хипотези низ вековите, главно поради Double Falsehood (1728) на Луис Теобалд, кој тврдел дека тоа дело е токму изгубената драма. Следејќи ги постулатите на Стивен Гринблат за поетиката на културата и на културната мобилност– кои опфаќаат прашања за авторството, за мобилноста на идеите и на тектовите, за врската меѓу општеството и книжевноста – прво ќе ја трасираме траекторијата на Дон Кихот на Сервантес од Шпанија во Англија на почетоците од 17 век и ќе ја истражиме рецепцијата кај писателите од тоа време. Потоа ќе се осврнеме на неколку показатели дека драмска адаптација на приказна од Дон Кихот била изведувана во англиските театри, драма што потоа ќе им биде припишана на Флечер и на Шекспир, но не била објавена и се сметала за изгубена сè до 17 век и објавата на Double Falsehood. Најпосле, ќе направиме кус критички осврт на неколкуте постојни текстови, ќе дадеме извештај за најновите истражувања и заклучоци за оваа проблематика, како и податок за адаптациите на оваа драма во светот во 21 век, проект предводен од Стивен Гринблат.
Downloads
Download data is not yet available.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Како да цитирате
Поповски, Игор. 2022. “МНОГУТЕ ЖИВОТИ НА КАРДЕНИО”. Journal of Contemporary Philology 5 (2), 105–113. https://doi.org/10.37834/JCP2252105p.
Рубрика
Selected Articles
Copyright © 2014 Blaže Koneski Faculty of Philology, Skopje
Journal of Contemporary Philology (JCP)
Современа филологија
Референци
Ardila, J. A. G. (ed.). (2009). The Cervantean heritage: Reception and influence of Cervantes in Britain. New York: Legenda and MHRA.
Bourus, T. and Taylor, G. (eds.). (2013). The creation and re-Creation of Cardenio: Performing Shakespeare, transforming Cervantes. New York: Palgrave Macmillan.
Boyd, R. L., and Pennebaker, J. W. (2015). Did Shakespeare write Double Falsehood? Identifying individuals by creating psychological signatures with text analysis. Psychological Science, 26, no. 5, pp. 570–582.
Chartier, R. (2013). Cardenio between Cervantes and Shakespeare: The story of a lost play. Translated by Janet Lloyd. Cambridge: Polity Press.
Fuchs, B. (2013). The poetics of piracy: Emulating Spain in English literature. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Graham, W. (ed.). (1920). Double Falsehood. Western Reserve University Bulletin, Vol. XXIII, No. 3, Literary Section Supplement.
Greenblatt, S.; Cohen, W.; Howard J. E. and Maus, K. E. (eds.). (1997). The Norton Shakespeare. New York & London: WWNorton.
Greenblatt, S. (2007 [1990]). Learning to curse. New York & London: Routledge Classics.
Greenblatt, S. (ed.). (2009). Cultural mobility: A manifesto. Cambrige: Cambridge University Press.
Mack, M., Knox, B. M. W., McGalliard, J. C., Pasinetti, P. M., Hugo, H. E., Spacks, P. M., Wellek, R., Douglas, K. and Lawall, S. (1992). The Norton anthology of world masterpieces. 6th ed, vol. 1. New York & London: WWNorton.
Payne, D. C. (ed.). (2016). Revisiting Shakespeare’s lost play: Cardenio / Double Falsehood in the eighteenth century. Washington: Palgrave Macmillan.
Randall, D. B. J. and Boswell, J. C. (2009). Cervantes in seventeenth-century England: The tapestry turned. Oxford: Oxford University Press.
Taylor, G., Jowett, J., Bourus, T. and Egan, G. (eds.). (2016a). The new Oxford Shakespeare. Oxford: Oxford University Press.
Taylor, G. (2016b). Fake Shakespeare. Journal of Early Modern Studies, n. 5, pp. 353-379.
Web
“The Cardenio Project”, Retrieved 29 July 2021, from https://sites.fas.harvard.edu/~cardenio/
Bourus, T. and Taylor, G. (eds.). (2013). The creation and re-Creation of Cardenio: Performing Shakespeare, transforming Cervantes. New York: Palgrave Macmillan.
Boyd, R. L., and Pennebaker, J. W. (2015). Did Shakespeare write Double Falsehood? Identifying individuals by creating psychological signatures with text analysis. Psychological Science, 26, no. 5, pp. 570–582.
Chartier, R. (2013). Cardenio between Cervantes and Shakespeare: The story of a lost play. Translated by Janet Lloyd. Cambridge: Polity Press.
Fuchs, B. (2013). The poetics of piracy: Emulating Spain in English literature. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Graham, W. (ed.). (1920). Double Falsehood. Western Reserve University Bulletin, Vol. XXIII, No. 3, Literary Section Supplement.
Greenblatt, S.; Cohen, W.; Howard J. E. and Maus, K. E. (eds.). (1997). The Norton Shakespeare. New York & London: WWNorton.
Greenblatt, S. (2007 [1990]). Learning to curse. New York & London: Routledge Classics.
Greenblatt, S. (ed.). (2009). Cultural mobility: A manifesto. Cambrige: Cambridge University Press.
Mack, M., Knox, B. M. W., McGalliard, J. C., Pasinetti, P. M., Hugo, H. E., Spacks, P. M., Wellek, R., Douglas, K. and Lawall, S. (1992). The Norton anthology of world masterpieces. 6th ed, vol. 1. New York & London: WWNorton.
Payne, D. C. (ed.). (2016). Revisiting Shakespeare’s lost play: Cardenio / Double Falsehood in the eighteenth century. Washington: Palgrave Macmillan.
Randall, D. B. J. and Boswell, J. C. (2009). Cervantes in seventeenth-century England: The tapestry turned. Oxford: Oxford University Press.
Taylor, G., Jowett, J., Bourus, T. and Egan, G. (eds.). (2016a). The new Oxford Shakespeare. Oxford: Oxford University Press.
Taylor, G. (2016b). Fake Shakespeare. Journal of Early Modern Studies, n. 5, pp. 353-379.
Web
“The Cardenio Project”, Retrieved 29 July 2021, from https://sites.fas.harvard.edu/~cardenio/