Депиктивите во збирката раскази „Мојот маж“ од Румена Бужаровска
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Апстракт
За разлика од модификаторите во именската синтагма, кои изразуваат релативно долготрајни, поиманентни карактеристики, депиктивите му припишуваат на референтот карактеристика актуелна во интервалот на настанот и се дел од реченичната структура. Во статијата се анализираат депиктивите во збирката раскази Мојот маж од Румена Бужаровска. Целта е да се покаже какви карактеристики изразуваат, со кои дополнителни значенски нијанси се здобиваат и како функционираат во информациската структура на исказот. Најпрво се разгледуваат депиктивите во врска со субјектниот аргумент, а потоа – со акузативниот. Освен тоа, одделно се анализираат и депиктивите неинтегрирани во прозодиската структура на исказот и депиктивните предлошки синтагми. Резултатите покажуваат дека депиктивите во делото најчесто се однесуваат на персонален субјектен референт и изразуваат самостојно дејствување и физички состојби, а поретко – физиолошки состојби, подреденост во низа и животни фази. Тие се и носители на различни степени на информативност, а покажуваат тенденција да се однесуваат на референти посочени во непосредниот претходен контекст, независно од функцијата на аргументот на кој се однесуваат.
Downloads
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Copyright © 2014 Blaže Koneski Faculty of Philology, Skopje
Journal of Contemporary Philology (JCP)
Современа филологија
Референци
Минова-Ѓуркова, Л. (2000). Синтакса на македонскиот стандарден јазик. Второ издание. Скопје: Магор. [Minova-Ǵurkova, L. (2000). Sintaksa na makedonskiot standarden jazik. Vtoro izdanie. Skopje: Magor.]
Радуловић, М. (2012). Секундарна предикација у српском језику. „Филологија и универзитет“ 1. Филозофски факултет у Нишу, 573–583. [Radulović, M. (2012). Sekundarna predikacija u srpskom jeziku. “Filologija i univerzitet” 1. Filozofski fakultet u Nišu, 573-583.]
Тополињска, З. (1997). Македонските дијалекти во Егејска Македонија. книга 1, Синтакса (т. 2). Скопје: МАНУ. [Topolinjska, Z. (1997). Makedonskite dijalekti vo Egejska Makedonija. kniga 1, Sintaksa (t. 2). Skopje: MANU.]
Combettes, B. (1998). Les constructions détachées en français. Paris: Édition Ophrys.
Gouesse, M, Kiefer, F. (2012). Quelques aspects de la prédication seconde en français et en hongrois. Revue d’Études Francaises 17, 13–29.
Himmelmann, N. P. and Schultze-Berndt, E. (2004). Depictive secondary predicates in crosslinguistic perspective. „Linguistic Typology“ vol. 8, no.1, 59‒131.
Himmelmann, N. P. and Schultze-Berndt, E. (2005). Issues in the Syntax and Semantics of Participant oriented adjuncts: an introduction. „Secondary predication and adverbial modification: The typology of depictives“. Oxford: Oxford University Press, 1‒67.
Maingueneau, D. (2014). La syntaxe du français. 2e éd. Paris: Hachette Supérieur.
Noailly, M. (1999). L’adjectif en français. Paris: Édition Orphys.
Riegel, M., Pellat, J-C. et Rioul, R. (2014). Grammaire méthodique du français. 5e éd. Paris: Presses Universitaires de France.
Rosta, A. (2008). „Antitransitivity and constructionality“. Constructional Approaches to English Grammar. Berlin: De Gruyter Mouton, 187–218.
Wilmet, M. (2010). Grammaire critique du français. 5e éd. Bruxelles: De Boeck-Duculot.
Извори
Бужаровска, Р. (2017). Мојот маж. Скопје: Или-Или. [Bužarovska, R. (2017). Mojot maž. Skopje: Ili-Ili.]