КРИТИЧКИТЕ ОДГЛАСИ ЗА ПРЛИЧЕВИТЕ ПРЕВЕДУВАЧКИ АКЦИИ НА ХОМЕРОВАТА ИЛИЈАДА ВО XIX ВЕК
Povzetek
Трудот ги согледува критичките одгласи за Прличевите преведувачки акции на Хомеровата Илијада на т.н. општословенски јазик. Вниманието ќе биде насочено кон вредносните судови на уредниците на списанието Читалище, каде што бил објавен дел од првото пеење на Илијадата, Марко Балабанов, Лазар Јовчев и Петко Славејков. Во трудот, исто така, се согледуваат и крајно негативните искажувања на Нешо Бончев, Христо Ботев и Љубен Каравелов како и подоцнежните умерени критички стојалишта на оваа тема искажани од Константин Величков, Евтим Спространов и Александар Теодоров-Балан. Оттука, преведувачката постапка на Илијадата се согледува како израз на идеите за словенско интеркултурно разбирање кои се присутни не само во преведувачкиот ами и во Прличевиот творечки идентитет и опус.
Prenosi
Literatura
книга, Скопје.
Балабанов, Марко, 1871,Читалище, Цариградъ, бр. 11, стр. 337-344.
Балабанов, Марко, 1871, Читалище, Цариградъ, бр. 13, стр. 387-388.
Бончев, Нешо, 1871, Периодическо списание, бр. 4. стр. 90-109.
Boileau, Nicolas. 1815. L’art poetique.Paris.
Величковъ, Константин, 1894 „Пр5водътъ на Илияда од Григор Пърличевъ“
Календарче св. Кирилъ и Методий за 1894 г. стр. 34-52.
Димовска, Весна, 1994. Античката литературна традиција во македонската
литература од времето на преродбата, Маг. труд. Филолошки
факултет – УКИМ, Скопје.
Ѓуришин, Диониз. 1987. Теорија на споредбеното проучување на
литературата, Наша книга, Скопје.
Ѓурчинов, Милан. 1994. „Делото на Григор Прличев на Фонот од Балканскиот
културен плурализам“, Животот и делото на Григор Прличев,
Реферати од научен собир одржан во Скопје на 21 и 22 април 1993
година, МАНУ, Скопје.
Йовчев, Лазар, 1871, Читалище, Цариградъ, 15.5., бр. 14, стр. 481-485.
Поленаковиќ, Харалампие, 1973. Во екот на народното будење. Мисла.
Скопје.
Прличев, Григор. 1959. Одбрани страници, Приредил Тодор Димитровски,
Кочо Рацин, Скопје.
Григор, Прличев, 1974. Собрани текстови. Приредил Tодор Димитровски,
Македонска книга. Скопје.
Матов, Димитар, 1894 „Календарче св. Кирилъ и Методий за 1894 год.“,
Бъгарски пр5 глед, бр. 5, София, стр. 151-152.
Матов, Димитър, 1895, „Гр. С. Пъличев. Книжовно – биографични чертици“,
Български пр5глед, книга 4-5, София, стр. 157-172.
Митевски, Витомир, 2008, Епски теми. Античката и македонската епска
поезија. Матица. Скопје.
Настев, Б. 1953. „За интересот на Прличев за францускиот јазик и литература“,
Македонски јазик, билтен на катедрата за југословенски јазици,
Филозофски факултет, Скопје, бр.1, стр. 34-45.
Спространовъ. Е. 1894. „Б5л5жка за двата пр5вода на ʼИлияда‘ отъ Григора
Пърличевъ“, Български пр5гледъ, книга 6, стр, 167-170.
Сталев, Георги. 2005. Творечкиот лик на Григор Прличев. ИМЛ, Скопје.
Теодоров, Александар. 1894. Български п р5гледъ, София, бр 4. стр.170-172.
Шеврел, Ив. 2005. Компаративна литература, Магор, Скопје.
Avtorji se v reviji predstavljajo z izvirnimi prispevki, ki temeljijo na rezultatih lastnega raziskovanja. Tisti, so poleg avtorja znatno prispevali k nastanku prispevka (članka), so poimenovani kot soavtorji. Avtor (in morebitni soavtorji) skupaj s prispevkom odda tudi izpolnjen obrazec za prijavo prispevka (Paper Submission Form), s katerim soglaša z objavo.
Revija sprejema tiste znanstvene prispevke, ki prej še niso bili izdani. V izdajo ne sprejema prispevkov, ki v veliki meri ponavljajo druge, že objavljene prispevke istega avtorja. Za ponavljanje se šteje tudi kompilacija - besedilo, ki ga sestavljajo fragmenti iz že objavljenih monografij ali člankov. Plagiatorstvo in čezmerno (kar pomeni več kot tretjino celotnega obsega) navajanje del drugih znanstvenikov velja za nedopustno. Vsi citati, fragmentarna povzemanja in uporabljeno gradivo se morajo korektno nanašati na avtorje oz. prvotni vir. Če je delež tujega besedila velik, priporočamo, da se število citatov zmanjša in količina izvirnega besedila poveča.
Avtor mora nujno pridobiti dovoljenja za uporabo vseh izposojenih gradiv (kot so denimo ilustracije), pri katerih nima statusa imetnika avtorskih pravic sam. Zagotavlja, da prispevek ne vključuje podatkov, ki niso dostopni javno in bi lahko predstavljali tajne informacije.
V seznam literature se napiše samo tisto gradivo, ki je bilo dejansko uporabljeno za potrebe raziskave oz. na katero se avtor v besedilu dejansko sklicuje.
Priporočjivo je, da se v besedilu (če je le možno) navede vire finančne podpore za izvedbo raziskave, prav tako se lahko doda zahvalo kolegom, ki so kakorkoli pripomogli pri nastajanju članka, ne morejo pa biti opredeljeni kot soavtorji.
Z oddajo besedila in obrazca za prijavo prispevka se avtor uradno strinja z objavo v reviji Filološke pripombe. S tem ostaja imetnik avtorskih pravic, sme pa tudi preklicati objavo, če je prispevek v fazi pregledovanja oz. če še ni objavljen na spletni strani. O preklicu mora pisno obvestiti uredništvo revije.
Za objavo članka avtor ne prejme plačila. Objava je v spletni obliki dostopna brezplačno, in sicer pod licenco Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Etični Kodeks
Uredništvo
Vse prispevke v prvi vrsti pregledajo sodelavci uredništva, ki so pozorni na skladnost z iskano problematiko in na skladnost s formatom revije. Uredništvo Filoloških pripomb zagotavlja, da izbira recenzentov in rezultati recenzije niso odvisni od komercialnih interesov, spola, narodnosti, verske pripadnosti, politične opredelitve in drugih podobnih dejavnikov. Edini kriterij je akademska ustreznost prispevka.
Ko recenzenta podata mnenje pripravljen za objavo, zavrnjen ali pa zahteva avtorjeve popravke. V primeru nestrinjanja z recenzijo ima avtor pravico pojasniti svoja stališča. Če se stališča obeh recenzentov še vedno razlikujejo od avtorjevih, preveri prispevek tretji recenzent, lahko pa po posebni obravnavi vprašanja o njem glasuje članstvo uredništva.
Recenzenti
Preverjanje prispevka poteka z anonimno recenzijo, ki jo opravita dva eksperta z istega področja (avtor ne izve njunih priimkov, recenzenta ne izvesta priimka avtorja). Za recenzijo se predvideva od 3 do 4 tedne časa. Za recenzente se navadno izbira člane uredništva ali znanstvenike, ki so o isti tematiki pisali v prejšnjih številkah revije, po potrebi pa je mogoče kontaktirati tudi eksperte iz drugih organizacij, mest ali držav.
Recenzent mora biti torej specializiran za isto tematiko, kot je izpostavljena v prejetem prispevku. Uredništvo se prizadeva, da bi zagotovilo izogib konflikta interesov med podanim mnenjem o članku in avtorjem samega članka.
Recenzent je dolžan opozoriti urednika in člane redakcije na kakršnekoli prekomerne podobnosti ali sovpadanja prispevka s teksti, ki jih sicer pozna. Ohranjati mora strokovno tajnost in nima pravice tretjim osebam predstavljati prispevka (in podatkov v njem), dokler ta ni objavljen.
Recenzent poda objektivno, pretehtano in argumentirano oceno prispevka. Kritike oblikuje korektno; tako, da se navezuje samo na besedilo prispevka in informacije, ki jih slednji ponuja.
Uredništvo revije predpostavlja, da sta mnenje in kritični zapis napisana z dobrim namenom - da bi bila avtorju v pomoč pri odpravi pomanjkljivosti oz. da bi se njegovo pisanje izboljšalo do te mere, da bi upravičil javno objavo in dostopnost svojih spoznanj celotni znanstveni skupnosti.
