МАКЕДОНСКОЕ ПРОСВЕТИТЕЛЬСТВО В БАЛКАНСКОМ КОНТЕКСТЕ
Апстракт
The Enlightenment created the political life, crystallized the form of creating a state, set the basis through the development of the army, the finances, the administration and the diplomacy. The state took on the rational aims: the education, the science, the authority over the church. The idea of enlightenment on the Balkan started in 19 century. In Macedonia, the Macedonian civil class (merchants and craftsmen) started the struggle against the Hellenism, the struggle for independent church and introduction of the vernacular in the schools, the struggle for development of the civil consciousness and inducement of the Macedonian national consciousness. After their initiative the church-school communities were created, which became the essence of the enlightenment. Supporters of the idea of enlightenment in Macedonia were the authors of textbooks, collectors of the folk literature, printers, representatives of the literature of the enlightenment (philosophical popular writings, moral weekly newspapers, edifyingentertaining magazines, pamphlets, calendars, student debates, human documents, memorys, chronicles, travels were written), representatives of the art (carvers, wood carvers, icon-painters) and representatives of the musical culture (the first melographs).
Downloads
Референци
Jелавич В. Историjа на Балканот осумнаесетти и деветнаесетти век / В. Jелавич. Скопjе,
1999.
Vidan G. Osamnaesto stoljece. Povjest svjetske književnosti / G. Vidan. Zagreb, 1982.
Актон Л. Историjа на слободата / Л. Актон. Скопjе, 2001.
Берѓаев Н. За човековото ропство и слободата / Н. Берѓаев. Скопjе, 1996.
Голабовски С. Историjа на македонската музика / С. Голабовски. Скопjе, 1999.
Грозданов С. Манастир Свети Jован Бигорски / С. Грозданов // Свети Jован Бигорски во
историjата на културата и уметноста на Македониjа. Скопjе, 1994.
Гулабчев С. Един оглед по етнография на Македония / С. Гулабчев. Габрово, 1887.
Знаки Балкан. M.: РАН, 1994.
Зографски П. Мисли за българския език / П. Зографски // Български книжици. София,
1858. Кн. 1.
Конески Б. Македонските учебници од XIX век / Б. Конески // За македонскиот
литературен jазик. Скопjе, 1981.
Конески Б. Македонско-воjвоцанске културне везе у XVIII и XIX веку / Б. Конески. Нови
Сад, 1992.
Ќорнаков Д. Творештво на миjачките резбари на Балканот од краjот на XVIII и XIX век /
Д. Ќорнаков. Прилеп, 1985.
Купер Е.Д. Светска филозофиjа / Е.Д. Купер. Нови Сад, 2004.
Лори Б. Балканска Европа / Б. Лори. Скопjе, 2003.
Мазовер М. Балканот: кратка историjа / М. Мазовер. Скопjе, 2003.
Миронска-Христовска В. Просветителството во Македониjа / В. Христовска-Миронска.
Скопjе, 2005.
Павловиђ К.С. Историjа Балкана / К.С. Павловиђ. Београд, 2004.
Поп-Атанасов Ѓ. и др. Скрипторски центри во средневековна Македониjа / Ѓ. ПопАтанасов, И. Велев, М. Jакимовска-Тошиќ. Скопjе, 1997.
Ристовски Б. Столетиjа на македонска свест / Б. Ристовски. Скопjе, 2001.
Тодоровски Г. Маѓепсан мегдан / Г. Тодоровски. Скопjе, 1979.
Шопенхауер А. Етика / А. Шопехауер. Скопjе, 1998.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
