СОВРЕМЕНИ ПРОМЕНИ ВО МАКЕДОНСКИОТ СТАНДАРДЕН ЈАЗИК
Апстракт
The article has as main subject the current situation regarding the status and corpus of texts about Macedonian language. The analysis comprises the status of Macedonian in the Constitution and several laws concerning the usage of Macedonian and other languages spoken in Macedonia. Several aspects are taken in consideration: the standardization process, the status of Macedonian language after 1991 when Republic of Macedonia became an independent state, the conflict of 2001 and the constitutional amendments in 2002. In the second section, some linguistic features are analysed, such as: tendencies in the accent and formation of accentual units, morphological and syntactic characteristics, as well as the lexicon and the tendencies of language borrowing. Regarding the lexicon, there is a significant layer of Anglicisms which is present primarily in publicistic and administrative style, as well as in colloquial language. In this regard, in the domain of language planning, it is primarily important to make a systematic approach to this lexicon and its functional use in different styles. Also, it is indispensable to modify and/or rectify certain orthographic rules in regard to transcription and transliteration of English, as well as the linguistic adaptation of Anglicisms in Macedonian.
Downloads
Референци
македонските слависти за XI меѓународен славистички конгрес во
Братислава. МАНУ: Скопје.
Корубин. Благоја. 1994. Македонски историо-социолингвистички теми.
Матица македонска: Скопје.
Минова-Ѓуркова. Лилјана (ред.). 1998. Македонски јазик. Najnowsze dzieje
języków słowańskich. pod red. L. Minova-G'urkova. Uniwersytet OpolskiInstytut Filologii Polskiej: Opole.
Минова-Ѓуркова. Лилјана. 2001. Македонскиот публицистички функционален
стил. во Предавања на XXXIII меѓународен семинар за македонски јазик,
литература и култура. Универзитет „Св. Кирил и Методиј“: Скопје. стр. 19-
35.
Минова-Ѓуркова. Лилјана. 2006. Внатрешнојазични и надворешнојазични
особености на македонскиот јазик. во Предавања на XXXVIII меѓународен
семинар за македонски јазик, литература и култура. Универзитет „Св.
Кирил и Методиј“: Скопје. стр. 27-41.
Усикова. Рина. 1997. Кон развојот на македонскиот јазик со оглед на јазичната
ситуација во Македонија. во Педесет години на македонската наука за
јазикот. МАНУ: Скопје. стр. 153-164.
Radovanović. M. 2004. Planiranje jezika i drugi spisi. Izdavačka knjižarnica Zorana
Stojanovića: Sremski Karlovci, Novi Sad.
Wright. Sue. 2004. Language Policy and Language Planning. From Nationalism to
Globalisation. Palgrave Macmillan: New York.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
