СЕМАНТИКА ПОСЕССИВНЫХ КОНСТРУКЦИЙ В МИРОВОСПРИЯТИИ РУССКИХ И АНГЛИЧАН
Апстракт
In this article the syntactic constructions уХ(есть)У and X has Y are regarded as a way of the possessivity category representation in the Russian and English world views. This universal cognitive category consists of three components: a possessor, an object and the possessive relation between them. In modern cognitive researches this category is modeled in the form of а frame. The central part of this frame is occupied by а subframe “properly possession”. All languages can be divided into BE-languages and HAVE-languages according to the main predicative way of “properly possession” representation. The Russian language belongs to BE-languages; the English language is a HAVElanguage. There are several meanings of possessivity that depend on the words semantics which fill in X and Y positions in the syntactic structures. The main meaning is ownership. According to A. Vezhbitskaya ethnosyntactic conception the principle of a sentence forming in a language is regarded the national world view. The objective form of a subject (the genitive case) and the verb быть point to passive and experience world view of the Russians (A. Vezhbitskaya’s term) and their nonactive attitude to possessions. The agentive form of a subject (the nominative / common case) and the verb have demonstrate agentive world view of the English culture representatives and their active attitude to possessions. These attitudes to possessions spread to the other possessivity meanings such as a subject characteristic, a subject states (physiological, psychological, and mental) and the meaning of an event in a subject’s life. The structure у Х (есть) У represents that a subject is not an active possessor of characteristic, state and he is “pushed aside” from taking part in an event. The structure X has Y demonstrates that a subject is an active possessor of characteristic, state and he plays the active role in an event. In general possessivity meanings that у Х (есть) У and X has Y represent coincide in the Russian and English languages. But the English structure has some additional meanings that are not represented by у Х (есть) У. These meanings are connected with location semantics. The meanings are a subject and an object colocation and an object presence in the space which has possessive relation with a subject. Representing these meanings the structure X has Y keeps active semantics of a subject.
Downloads
Референци
описание языка и системная лексикография. Москва: Школа «Языки
русской культуры». 767 с.
Бабаева, Елена. В. 2005. Собственность. В: Антология концептов. Т.2.
Волгоград: Парадигма. С. 836-871.
Бенвенист, Эмиль. 2009. Общая лингвистика. Москва: Книжный дом
«ЛИБРОКОМ». 448 с.
Вежбицкая, Анна. 2011. Семантические универсалии и базисные концепты.
Москва: Языки славянских культур. 568 с.
Климов, Георгий. А. 2009. Принципы контенсивной типологии. Москва:
Книжный дом «ЛИБРОКОМ». 224 с.
Мещанинов, Иван. И. 1963. Структура предложения. Ленинград: Изд-во
Академии наук СССР. 103 с.
Милованова, Марина. В. 2007. Лингвокультурологические характеристики
категории посессивности в русском и немецком языках: Автореф. дис. док.
филол. наук. Волгоград. 44 с.
Молошная, Татьяна. Н. 1989. План выражения категории посессивности. В:
Категория посессивности в славянских и балканских языках. Москва:
Наука. С. 112-215.
Николаева, Татьяна. М. Посессивность и другие содержательные категории в
высказывании. В: Категория посессивности в славянских и балканских
языках. Москва: Наука. С. 216-246.
Рылов, Юрий. А. 2006. Аспекты языковой картины мира: итальянский и
русский языки. Москва: Гнозис. 304 с.
Селиверстова, Ольга. Н. 2004. Контрастивная синтаксическая семантика:
опыт описания. Москва: Едиториал УРСС. 152 с.
Тер-Минасова, Светлана. Г. 2000. Язык и межкультурная коммуникация.
Москва: Слово. 624 с.
Чинчлей, Корнелия. Г. 1984. Некоторые аспекты типологии категории
посессивности (на материале романских, германских, балтийских и
славянских языков): Дис. канд. филол. наук. Москва. 242 с.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.