КАРНЕВАЛСКА СЛИКА СВЕТА У РОМАНИМА НА ДРИНИ ЋУПРИЈА И ТРАВНИЧКА ХРОНИКА
Апстракт
У раду ће бити речи о карневалској слици света у Андрићевим романима На Дрини ћуприја и Травничка хроника. Пре свега, размотрићемо значај колективних сцена, са посебним освртом на атмосферу празника, с једне, и атмосферу буне и протеста, с друге стране. Задржаћемо се на карактеристичним обележјима карневала, као што су свргавање и детронизација власти и владајућих идеологија. Посебну пажњу посветићемо фигури луде, а потом и материјално-телесним и гротескним сликама. Предмет нашег тумачења биће и веза Андрићевих романа са карневалском визијом смрти и рађања. Као писац који се служи реалистичким поступком и чије је дело у нераскидивој вези са историјом и традицијом, Иво Андрић даје повода за овакву врсту тумачења. Богатство и разноликост колективних сцена, омеђен простор радње, лични и историјски доживљај времена и ликови особењака у Андрићевим делима обликују каратеристичан карневалски свет. Напомињемо да ће се у другом делу рада карневал сагледати како у свом ужем значењу (као народно-празнична, улична светковина), тако и на једном ширем плану (као својеврстан доживљај света).
Downloads
Референци
Београд: Завод за уџбенике.
Андрић, Иво. 2011а. На Дрини ћуприја. Београд: Штампар Макарије;
Подгорица: Нова књига.
Андрић, Иво. 2011б. Травничка хроника. Београд: Штампар Макарије;
Подгорица: Нова књига.
Бечановић Николић, Зорица. 2007. Бахтин и тумачења Шекспирових
историјских драма: карневал и хетероглосија. Зборник Матице српске за
књижевност и језик LV/2. 265–288.
Драгићевић Шешић, Милена. 1997. Улица као политички простор: простор
карневализације. Социологија XXXIX/1.
Јеремић, Љубиша. 1990. На Дрини ћуприја – Андрићева вечна задужбина.
Андрић, Иво. На Дрини ћуприја. Београд: БИГЗ.
Ристивојевић, Марија. 2009. Бахтин о карневалу. Етноантрополошки
проблеми IV/3.
Секулић, Исидора. 1977. Из домаћих књижевности I. Београд: Вук Караџић.
Тартаља, Иво. 1979. Приповедачева естетика: прилог познавању Андрићеве
поетике. Београд: Нолит.
Bal, Mike. 2000. Naratologija: teorija priče i pripovedanja. Prevela Rastislava
Mirković. Beograd: Narodna knjiga – Alfa.
Bahtin, Mihail. 1978. Stvaralaštvo Fransoa Rablea i narodna kultura srednjeg veka
i renesanse. Preveli Ivan Šop i Tihomir Vučković. Beograd: Nolit.
Fuko, Mišel. 1980. Istorija ludila u doba klasicizma. Prevela Jelena Stakić.
Beograd: Nolit.
Lever, Maurice. 1986. Povijest dvorskih luda. Prevela Gordana V. Popović. Zagreb:
GZH.
Roterdamski, Erazmo. 2002. Pohvala ludosti. Prevod sa latinskog Darinka NevenićGrabovac. Beograd: Mono & Mañana.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
