ИНТЕРКУЛТУРНИОТ ДИЈАЛОГ КАКО ОСНОВА ЗА ПОДОБРЕНИ КОМУНИКАЦИИ ВРЗ ПРИМЕРОТ НА МАКЕДОНСКО-ГРЧКИТЕ ОДНОСИ
Апстракт
Различните народи на Југоисточна Европа уште од дамнина биле упатени на заемна комуникација и соработка во сите области на културното живеење (музиката, фолклорот, танцот, писменоста, литературата, ликовното изразување, итн.). Таа, денес, сè повеќе се интензивира со оглед на новите (економски, технолошки, општествено-политички) состојби и приближувања на земјите од овој регион. Но, бележи и одредени тешкотии, поврзани со изразената тенденција систематски да се идентификуваат културата и културниот идентитет на сите земји одделно, па дури и да се наметнува нова или да се забранува слободната идентитетска определба на цели народи. И сето тоа се прави многу дипломатски вешто и прикриено, зад божемните современи демократски вредности. Единствена реална цел на ваквите тенденции е подобрување на националната позиција во глобализациските процеси. Притоа, не се земаат предвид предизвиците кои ги носи новото време и фактите дека, денес, сè повеќе, културните ентитети на земјите не се совршено хомогени, стабилни и непроменливи, туку дека тие се мешани, флуидни, меѓусебно поврзани и упатени на искрена меѓусебна комуникација и поддршка.
За да се надминат ваквите негативни тенденции и да се олесни и да се интензивира меѓусебната комуникација, во овој труд, предлагаме да се наметнат формата и принципите на современиот интеркултурен дијалог меѓу земјите од Југоисточна Европа, кои се состојат во: разбирање на процесот на комуницирање меѓу различните култури; утврдување на предизвиците што произлегуваат од разликите на сопствените согледби; споделување на заедничките културни вредности со соседството; стекнување и развивање на знаења, вештини и ставови, што ќе ја зголемуваат способноста за интеркултурно комуницирање и дејствување, што е во спротивност со теснонационалистичките определби, кои мора вистински да се искоренат од овие простори.
Downloads
Референци
Borza, Judzjin N. (2004). Vo senkata na Olimp: pojavata na Makedon [In the shadow of Olympus: the emergence of Macedon]. Skopje: Patrija. (In Macedonian.)
Bosjevski, Tome, Tentov, Aristotel. (2005). Po tragite na pismoto i jazikot na antiskite makedontsi [Tracing the Script and the Language of the Ancient Macedonians]. In Prilozi. Odelenie za matematicjko texnicjki nauki [Contributions. Section for Mathematical and Technical Sciences] XXVI, 2. Skopje: МАНУ. (In Macedonian.)
Demosthenes. (1995). Govori [Speaks]. Transl. Danitsa Cjadikovska. Skopje: Kultura. (In Macedonian.]
Ilievski, H. P. (1996). Jazitsite na pocjvata na Makedonija vo anticjkiot i ranovizantiskiot period [Languages on the soil of Macedonia in the ancient and early Byzantine period]. In Jazitsite na pocjvata na Makedonija [The Languages of the soil of Macedonia]. Skopje: MANU. (In Macedonian.)
Karaksidy, Anastasia. (2003). Transforming na identitetot, sozdavane na sveta: Prinuda i homogenost vo Severozapadna Grtsja [Transforming Identity. Creating Awareness: Forced and Homogeneous in Northwestern Greece]. In Makedonskoto prašane: kultura, istoria, politika [In the Macedonian question: Culture, history, politics]. Rudometov, Viktor (Ed.). Skopje: Evrobalkan Press. (In Macedonian.)
Proeva, Nade. (2004). Istorija na Argeadite [History of Arghades]. In Historia Antiqua Macedonica. Vol. 8. (In Macedonian.)
Proeva, Nade. (1997). Studi za anticjkite Makedondźi [Studies for ancient Macedonians]. In Historia Antiqua Macedonica. Vol. 5. (In Macedonian.)
Stojcjev, V., Stojcjev, A. (2013). Bukuresjkiot miroven dogovor i podelbata na Makedonija vo 1913 [The Bucharest Peace Agreement and the Partition of Macedonia in 1913]. Skopje: INI. (In Macedonian.)
Badian, Ernst. (1982). Greeks and Macedonians. In Macedonia and Greece in Late Classical and Early Hellenistic Times. No 10. Washington: National Gallery of Art. 33-51.
Bahtin, Mihail. (2000). Problemi poetike Dostojevskog [Problems of Dostoevsky's Poetics]. Beograd: Zepter book world. (In Serbian.)
Borza, Eugene N. (1996). Greeks and Macedonians in the Age of Alexander: The Source Traditions. In Transitions to Empire: Essays in Greco–Roman History. Essays in Greco-Roman History. Wallace, R. W., Harris, E. M. (Eds.). Norman and London: University of Oklahoma Press. 360-146.
Burgoon, Judee K. (1978). A communication model of personal space violation: Explication and an initial test. In Human Communication Research, No 4.
Casule, I. (2017). Burushaski and unique Slavic isoglosses. In Himalayan linguistics. Vol. 16, No 2.
Femi, James Kolapo. (2008). Immigrant Academics and Cultural Challenges in a Global Environment. Amherst, New York, USA: Cambria Press.
Fresco, Jacques. (1995). The Venus Project: The Redesign of Culture. Venus, Florida: Global Cyber-Visions.
Gerard, Delanty. (2009). Community. London: Routledge.
Gillert, Arne. (2000). Concepts of Intercultural Learning. In Intercultural Learning. T-kit. Strasbourg. Council of Europe and European Commission.
Goffman, Erving. (1959). The presentation of self in everyday life. Garden City; NY: Doubleday – Anchor.
Goffman, Erving. (1961). Encounters. Indianapolis: Bobbs-Merrill.
Hall, Edward T. (1976а). Beyond culture. Garden City, NY: Actor press, Doubleday.
Hall, Edward T. (1976b). Nemi jezik [Silent language]. Beograd: BIGZ.
Hall, Edward T., Hall, Mildred R. (1990). Understanding Cultural Differences: German, French and Americans. Yarmouth: Intercultural Press.
Hofstade, Geert. (2001). Culturess Consequences: Comparing Values, Behaviors, Institutions and Organizations across Nations. Tuousand Oaks. CA: Sage Publications, Inc.
Petrović, Gajo. (1955). Engleska empiristicka filozofija: Odabrani tekstovi filozofa [English Empirical Philosophy. Selected text of the philosophers]. Zagreb: Matica Hrvatska.
Jandt, F. E. (2006). An Introduction to Intercultural Communication: Identities in a Global Community. Tousand Oaks, Sage Publication, Inc.
Kim, Y. Y. (1995). Cross-Cultural adaption: An integrative theory. In Wiseman, R.L. (Ed.). Intercultural Communication Theory, Thousand Oaks, CA: Sage.
Major, B., Cozzarelli, C., Testa, M., McFarlin, D. B. (1988). Self-verification versus expectancy confirmation in social interaction: The impact of self-focus. In Personality and Social Psychology Bulletin, 14.
McNulty, S. E., Swann, W. B., Jr. (1994). Identity negotiation in roommate relationships: The self as architect and consequence of social reality. In Journal of Personality and Social Psychology, 67.
Nunez, C. Nunez Mahdi, R., Popma, L. (2007). Intercultural Sensitivity: From Denal to Intercultural Competence. Assen: Royal Van Gorcum.
Rosenthal, R., Jacobson, L. (1968). Pygmalion in the classroom: Teacher expectations and pupils' intellectual development. New York: Holt, Rinehart, Winston.
Singer, Peter. (2011). Practical Ethics. UK: Cambridge University Press.
Singer, Peter. (2017). Talk youtube. My Life in Philosophy: The Point of View of the Universe and Its Implications for Ethics, Animal Liberation and Effective Altruism. Graz, Austria: Universität Graz. 7 June 2017. Retrieved 27 October 2018.
Skylakakis, Theodoros. (1995). Sto omonia tis Makedonias. Evroekdotiki: Athens. URL: https://www.politeianet.gr/.../9789602410691-skulakakis-... (accessed April 2, 2019).
Snyder, M., Tanke, E. D., Berscheid, E. (1977). Social perception and interpersonal behavior: On the self-fulfilling nature of social stereotypes. In Journal of Personality and Social Psychology, 35.
Snyder, M., Klein, O. (2005). Construing and constructing others: On the reality and the generality of the behavioral confirmation scenario. In Interaction Studies, 6.
Swann, W. B., Jr., Ely, R. J. (1984). A battle of wills: Self-verification versus behavioral confirmation. In Journal of Personality and Social Psychology, 46.
Swann, W. B., Jr., Milton, L. P., Polzer, J. T. (2000). Should we create a niche or fall in line? Identity negotiation and small group effectiveness. In Journal of Personality and Social Psychology, 79.
Swann, W. B., Jr., Polzer, J. T., Seyle, D. C., Ko, S. J. (2004). Finding value in diversity: Verification of personal and social self-views in diverse groups. In Academy of Management Review, 29.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
