ПОСТМЕМОРИСКИ ТРАНСМИСИИ НА ТРАУМАТА
Sažetak
Поаѓајќи од тезата на Мериен Хирш дека поимот постмеморија може да се генерализира во различни контексти на трауматичен трансфер, овој текст има за цел да ја елаборира интерпретивната валидност на постмеморијата во однос на т.н. егејска тема во македонската книжевност, т.е. темата на колективната траума, предзвикана од егзодусот на Македонците од Грција, во текот на Грчката граѓанска војна (1944-1949). Предмет на интерес се две дела: Егејци и Снегот во Казабланка, од македонската авторка Кица Б. Колбе, припадник на т.н. постгенерација. Со оглед на тоа дека двете книги се жанровски различни – автобиографија и роман – анализата ќе понуди компаративен приказ на нивната постмемориска димензија, присутна во варијантите на постмеморијата, елементите на секундарност и посредуваност на постмеморијата, како и постмемориската релација кон минатото низ имагинација, проекција и креација.
Downloads
##submission.citations##
Codde, Phillipe. 2009. “Transmitted Holocaust Trauma: A Matter of Myth and Fairy Tales?“. European Judaism. 42:1, 62-75.
Hirsch, Marianne. 1999. “Projected Memory: Holocaust Photographs in Personal and Public Phantasy“. In Acts of Memory: Cultural Recall in the Present, edited by Mieke Bal, Jonathan V. Crewe, and Leo Spitzer. 3-23. Hanover and London:University Press of New England.
Hirsch, Marianne.2001. “Surviving Images: Holocaust Photographs and the Work of Postmemory“. The Yale Journal of Criticism, 14: 5–37
Hirsch, Marianne. 2008. “The Generation of Postmemory“. Poetics Today 29:1, 103-128.
LaCapra Dominick. 1998. History and Memory After Auschwitz. Ithaca, NY: Cornell University Press.
Suleiman, Susan. 2002. “The 1.5 Generation: Thinking About Child Survivors and the Holocaust‘. American Imago. 59:3,277-295.
Van Alphen, Ernst. 2006. “Second-Generation Testimony, Transmission of Trauma, and Postmemory“. Poetics Today. 27:2, 473-488.
Autori predstavljaju časopisu originalne radove temeljene na rezultatima vlastitih istraživanja. Suautori su osobe koje su u značajnoj mjeri doprinijele radu. Autor (i suautori) šalju članak zajedno s popunjenim Prijavnim obrascem (Paper Submission Form) koji ujedno ima svrhu suglasnosti s objavljivanjem rada.
Časopis prima neobjavljene znanstvene radove. Ne primaju se članci koji u velikoj mjeri ponavljaju već objavljene radove autora. U ponavljanja se ubraja kompilacija, odnosno tekst sastavljen od isječaka iz objavljene monografije ili od isječaka iz nekoliko drugih radova. Nedopustivi su plagijati i pretjerano citiranje tuđih radova (trećina ukupnoga opsega članka, ili više). Svi citati, posuđeni ulomci i građa trebaju biti popraćeni uputnicom na izvornik, odnosno na autora i primarni izvor. U slučaju ako je udio tuđeg teksta prevelik, autoru će se preporučiti skraćivanje citata i proširenje opsega originalnoga teksta.
Autor treba dobiti sva potrebna dopuštenja za korištenje posuđene građe (ilustracije i sl.), a za koja on ne posjeduje autorska prava. Autor jamči da članak ne sadrži podatke koji nisu pogodni za javno objavljivanje, između ostaloga i tajne podatke.
Popis literature obuhvaća samo one bibliografske jedinice i poveznice koje su zaista upotrijebljene tijekom istraživanja i koje su u tekstu
Preporuka je da se u tekstu navedu podaci o financijskoj podršci provedenog istraživanja (ako ona postoji). Također se može navesti i zahvala kolegama koji su pripomogli nastanku rada, a koji nisu suautori.
Predajući uredništvu rukopis i Prijavni obrazac autor je službeno dao suglasnost da se njegov rad objavi u časopisu Filološke studije. Autor je i dalje vlasnik autorskih prava članka. Autori imaju pravo povući članak u bilo kojoj fazi njegova razmatranja (do trenutka njegove objave na internetskoj stranici) uz to da trebaju o tome pismeno obavijestiti uredništvo.
Objava članaka je besplatna. Sadržaj je dostupan uz licencu Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
