Институциите како смртоносно оружје: случајот на Словенија во првиот бран на епидемијата Ковид-19

  • Вито Флакер Факултет за социјална работа, Универзитет во Љубљана, Словенија
##plugins.pubIds.doi.readerDisplayName##: https://doi.org/10.37509/socpol20160108f
Клучни зборови: корона вирус, домови за стари лица, целосна институција, , деинституционализација, долгорочна нега

Апстракт

Епидемијата Ковид-19 најмногу ги погоди старите луѓе, не оние кои живеат дома - туку оние во домови за стари лица. Во Словенија, дури четири петтини од починатите во епидемијата престојувале во овие институции. Анализата покажува дека суштински- от момент на инфекција е институционалноста, а не возраста, дека во оваа смисла е скоро институционална епидемија. Шминкањето на вкупните институции претставува значително поголем ризик од пренесување на инфекција - како резултат на зголемената човечка концентрација и зголемената зачестеност на контакти, но и поради институционалната структура и етиката, кои ги објективизираат жителите и ги лишуваат од моќта на дејствување. Починатите жители може да се гледаат како (пасивни) жртви не само на вирусот, туку и на институционалната природа на организацијата за згрижување (која што преовладува во Слове- нија). Ова беше занемарено во досе- гашната дебата, воведените мерки не дозволуваа пренесување на грижата во заедницата, што ќе им обезбеди на жителите ниво на безбедност според- ливо со населението во целина, таквите услуги овозможуваат поголем степен на самоизолација и контрола на контактите. Починатите жители се жртви на доцнење во деинституционализацијата и доцнење на воведувањето семоќна, долгорочна грижа во заедницата. Ова се итни задачи за иднината, ако сака- ме да обезбедиме барем безбедност за старите лица, а со тоа и живот вреден за живеење.

Downloads

Download data is not yet available.
Објавено
2020-12-01