Институциите како смртоносно оружје: случајот на Словенија во првиот бран на епидемијата Ковид-19
ДОИ:
https://doi.org/10.37509/socpol20160108fКлучни зборови:
корона вирус, домови за стари лица, целосна институција, , деинституционализација, долгорочна негаАпстракт
Епидемијата Ковид-19 најмногу ги погоди старите луѓе, не оние кои живеат дома - туку оние во домови за стари лица. Во Словенија, дури четири петтини од починатите во епидемијата престојувале во овие институции. Анализата покажува дека суштински- от момент на инфекција е институционалноста, а не возраста, дека во оваа смисла е скоро институционална епидемија. Шминкањето на вкупните институции претставува значително поголем ризик од пренесување на инфекција - како резултат на зголемената човечка концентрација и зголемената зачестеност на контакти, но и поради институционалната структура и етиката, кои ги објективизираат жителите и ги лишуваат од моќта на дејствување. Починатите жители може да се гледаат како (пасивни) жртви не само на вирусот, туку и на институционалната природа на организацијата за згрижување (која што преовладува во Слове- нија). Ова беше занемарено во досе- гашната дебата, воведените мерки не дозволуваа пренесување на грижата во заедницата, што ќе им обезбеди на жителите ниво на безбедност според- ливо со населението во целина, таквите услуги овозможуваат поголем степен на самоизолација и контрола на контактите. Починатите жители се жртви на доцнење во деинституционализацијата и доцнење на воведувањето семоќна, долгорочна грижа во заедницата. Ова се итни задачи за иднината, ако сака- ме да обезбедиме барем безбедност за старите лица, а со тоа и живот вреден за живеење.
Преземања
Објавено
Издание
Секција
Дозвола
The journal allows the author(s) to hold the copyright without restrictions.
The journal allows the author(s) to retain publishing rights without restrictions.