ПРАВОПИСОТ НА МАКЕДОНСКИОТ СТАНДАРДЕН ЈАЗИК ВО ПРАКТИЧНА УПОТРЕБА
Povzetek
Во трудот се укажува на отстапувања во употребата на косата црта во пишуваната форма во однос на стандарднојазичната норма. Преку анализа на обемна литература се покажуваат примери за тие отстапувања кои истовремено ја наметнуваат потребата од посеопфатно нормирање и преиспитување на одредени правописни решенија воведени со кодификацијата во однос на интерпункциските и правописните знаци и од вбројување на косата црта во категориите на веќе постојните интерпункциски и правописни знаци
Prenosi
Literatura
Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Тошев, К., УгриноваСкаловска, Р. 1970. Правопис на македонскиот литературен јазик (второ
неизменето издание). Скопје: Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Тошев, К., УгриноваСкаловска, Р. 1972. Правопис на македонскиот литературен јазик (трето
издание). Скопје: Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Тошев, К., УгриноваСкаловска, Р. 1981. Правопис на македонскиот литературен јазик (шесто
издание). Скопје: Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Тошев, К., УгриноваСкаловска, Р. 1984. Правопис на македонскиот литературен јазик (VII
издание). Скопје: Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Тошев, К., УгриноваСкаловска, Р. 1987. Правопис на македонскиот литературен јазик (VIII
издание). Скопје: Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Угринова-Скаловска, Р.
1984. Правопис на македонскиот литературен јазик (издание со изменет и
дополнет текст, под редакција на Димитровски, Т.). Скопје: Просветно
дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Угринова-Скаловска, Р.
2005. Правопис на македонскиот литературен јазик (XV коригирано
издание, под редакција на Димитровски, Т.). Скопје: Просветно дело.
Видоески, Божидар. Димитровски, Т., Конески, К., Угринова-Скаловска, Р.
2007. Правопис на македонскиот литературен јазик (XVI коригирано
издание, под редакција на Димитровски, Т.). Скопје: Просветно дело.
Институт за македонски јазик. 1968. Македонскиот правопис со правописен
речник. Скопје: Универзитетска печатница.
Комисија за јазик и правопис при Министерството на народна просвета. 1945.
Македонскиот правопис. Скопје: Државно издавачко претпријатие.
Преземено на 16.9.2013 од
http://gbsk.mk/index.php?option=com_content&view=article&id=111&lang=mk
Конески, Блаже. Тошев, К. 1950. Македонскиот правопис со правописен
речник. Скопје: Државно книгоиздателство на НР Македонија. Преземено
на 16.9.2013 од http://damj.manu.edu.mk/materijali.html
Новиот Правопис со помалку исклучоци. Преземено на 28.5.2014 од
http://nov.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=523141721249&id=9
&prilog=0&setIzdanie=23182
Осовременувањето на Правописот е итно потребно, зашто некои правила
недостигаат или се застарени. Преземено на 28.4.2014 од
http://www.mkd.mk/58160/kultura/osovremenuvanjeto-na-pravopisot-e-itnapotreba
Pravopis crnogorskoga jezika i rječnik crnogorskoga jezika (pravopisni rječnik).
2009. Ministarstvo prosvjete i nauke, Crna Gora. Podgorica. Преземено на
16.9.2013 од http://www.gov.me/files/1248442673.pdf
Правопис српског језика. Преземено на 28.4.2014 од http://pravopis.tripod.com/
Hrvatski pravopis. 2013. Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje. Преземено на
28.4.2014 од http://pravopis.hr/
Halilović, Senahid. 1996. Pravopis bosanskoga jezika. Kulturno društvo Bošnjaka.
Sarajevo: Preporod. Преземено на 2.10.2013 од https://www.scribd.com/doc/80786905/Pravopis-bosanskog-jezika-Senahid-Halilovi%C4%87-1996
Avtorji se v reviji predstavljajo z izvirnimi prispevki, ki temeljijo na rezultatih lastnega raziskovanja. Tisti, so poleg avtorja znatno prispevali k nastanku prispevka (članka), so poimenovani kot soavtorji. Avtor (in morebitni soavtorji) skupaj s prispevkom odda tudi izpolnjen obrazec za prijavo prispevka (Paper Submission Form), s katerim soglaša z objavo.
Revija sprejema tiste znanstvene prispevke, ki prej še niso bili izdani. V izdajo ne sprejema prispevkov, ki v veliki meri ponavljajo druge, že objavljene prispevke istega avtorja. Za ponavljanje se šteje tudi kompilacija - besedilo, ki ga sestavljajo fragmenti iz že objavljenih monografij ali člankov. Plagiatorstvo in čezmerno (kar pomeni več kot tretjino celotnega obsega) navajanje del drugih znanstvenikov velja za nedopustno. Vsi citati, fragmentarna povzemanja in uporabljeno gradivo se morajo korektno nanašati na avtorje oz. prvotni vir. Če je delež tujega besedila velik, priporočamo, da se število citatov zmanjša in količina izvirnega besedila poveča.
Avtor mora nujno pridobiti dovoljenja za uporabo vseh izposojenih gradiv (kot so denimo ilustracije), pri katerih nima statusa imetnika avtorskih pravic sam. Zagotavlja, da prispevek ne vključuje podatkov, ki niso dostopni javno in bi lahko predstavljali tajne informacije.
V seznam literature se napiše samo tisto gradivo, ki je bilo dejansko uporabljeno za potrebe raziskave oz. na katero se avtor v besedilu dejansko sklicuje.
Priporočjivo je, da se v besedilu (če je le možno) navede vire finančne podpore za izvedbo raziskave, prav tako se lahko doda zahvalo kolegom, ki so kakorkoli pripomogli pri nastajanju članka, ne morejo pa biti opredeljeni kot soavtorji.
Z oddajo besedila in obrazca za prijavo prispevka se avtor uradno strinja z objavo v reviji Filološke pripombe. S tem ostaja imetnik avtorskih pravic, sme pa tudi preklicati objavo, če je prispevek v fazi pregledovanja oz. če še ni objavljen na spletni strani. O preklicu mora pisno obvestiti uredništvo revije.
Za objavo članka avtor ne prejme plačila. Objava je v spletni obliki dostopna brezplačno, in sicer pod licenco Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Etični Kodeks
Uredništvo
Vse prispevke v prvi vrsti pregledajo sodelavci uredništva, ki so pozorni na skladnost z iskano problematiko in na skladnost s formatom revije. Uredništvo Filoloških pripomb zagotavlja, da izbira recenzentov in rezultati recenzije niso odvisni od komercialnih interesov, spola, narodnosti, verske pripadnosti, politične opredelitve in drugih podobnih dejavnikov. Edini kriterij je akademska ustreznost prispevka.
Ko recenzenta podata mnenje pripravljen za objavo, zavrnjen ali pa zahteva avtorjeve popravke. V primeru nestrinjanja z recenzijo ima avtor pravico pojasniti svoja stališča. Če se stališča obeh recenzentov še vedno razlikujejo od avtorjevih, preveri prispevek tretji recenzent, lahko pa po posebni obravnavi vprašanja o njem glasuje članstvo uredništva.
Recenzenti
Preverjanje prispevka poteka z anonimno recenzijo, ki jo opravita dva eksperta z istega področja (avtor ne izve njunih priimkov, recenzenta ne izvesta priimka avtorja). Za recenzijo se predvideva od 3 do 4 tedne časa. Za recenzente se navadno izbira člane uredništva ali znanstvenike, ki so o isti tematiki pisali v prejšnjih številkah revije, po potrebi pa je mogoče kontaktirati tudi eksperte iz drugih organizacij, mest ali držav.
Recenzent mora biti torej specializiran za isto tematiko, kot je izpostavljena v prejetem prispevku. Uredništvo se prizadeva, da bi zagotovilo izogib konflikta interesov med podanim mnenjem o članku in avtorjem samega članka.
Recenzent je dolžan opozoriti urednika in člane redakcije na kakršnekoli prekomerne podobnosti ali sovpadanja prispevka s teksti, ki jih sicer pozna. Ohranjati mora strokovno tajnost in nima pravice tretjim osebam predstavljati prispevka (in podatkov v njem), dokler ta ni objavljen.
Recenzent poda objektivno, pretehtano in argumentirano oceno prispevka. Kritike oblikuje korektno; tako, da se navezuje samo na besedilo prispevka in informacije, ki jih slednji ponuja.
Uredništvo revije predpostavlja, da sta mnenje in kritični zapis napisana z dobrim namenom - da bi bila avtorju v pomoč pri odpravi pomanjkljivosti oz. da bi se njegovo pisanje izboljšalo do te mere, da bi upravičil javno objavo in dostopnost svojih spoznanj celotni znanstveni skupnosti.
