ЗА ИНИЦИЈАЛИТЕ ВО РАДОМИРОВОТО ЕВАНГЕЛИЕ

Katica Trajkova

Katica Trajkova Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ Универзитет „Св. Кирил и Методиј“ Скопје, Македонија

Аннотация

Радомировото евангелие е најбогато илуминиран македонски ракопис од 13 век и според мотивот на орнаментите припаѓа во групата на ракописи со тератолошки (чудовиштен) стил, кој претставува специфична композиција составена од ленти и гранчиња што меѓу себе се испреплетуваат со чудовишни облици на диви животни и птици, чиишто краци се спојуваат во лентите, мајсторски исцртани, така што не се знае каде завршува фигурата, а каде почнуваат лентите. Орнаментот главно го сочинуваат заставките и декоративните дополнувања, додека буквите (иницијалите), вкупно 314, главно се изведени во тератолошки, плетеничен, а мал број во растителен стил.

Скачивания

Данные скачивания пока не доступны.

Литература

Буслаев, Фёдор, Иванович. 1897. Русское искусство въ оцeнкe французкаго ученаго. Критическое Обозрeние, г. I, No 2, 2 – 20; No 5. Москва. 1 – 24.
Буслаев, Фёдор, Иванович. 1917. Исторические очерки по русскому орнаменту по рукописях. Петроград: Издание отделения Русского языка и Словесности Академии Наук.
Васиљев, Љупка. 1988. Орнаментика Болоњског псалтира. Во Кирило- методиевскиот (старословенскиот) период и Кирило-методиевската традиција во Македонија. акад. Блаже Конески, акад. Божидар Видоески и акад. Петар Хр. Илиевски. Скопје: МАНУ. 225–231.
Джурова, Аксиния. 1981. 1000 години българска ръкописна книга. Орнамент и миниатюра. София: Издателство Септември.
Жуковская, Лидия, Петровна. 1974. Инициалы в древнерусских рукописных книгах. Во Русская речь, No 3. ред. Борковский В. И. и др. Москва: Наука. 108–121.
Карский. Евфимий, Фёдорович. 1979. Славянская кирилловская палеография. Москва: Наука.
Киселев Н. А. 1975. Из опыта классификации тератологических композиции в памятниках южнославянской и русской письменности XI–XIII вв. Во Зборник Карпато- Дунайские земли в средине века. ред. Гросул Я. С. Кишинев: АН СССР, Институт славяноведения и балканистили.
Кондаков Н. П. 1929. Очерки и заметки по истории средновековнаго искусства и культуры. Прага: Česká Akademie Věd.
Мошин, Владимир. 2009. Избрани дела, кн. VII. прир. д-р Ѓорѓи Поп-Атанасов. Скопје: Менора.
Райновъ, Николай. 1925. Орнаментъ и буква въ славянските ръкописи на Народната библиотека въ Пловдивъ. София: Държавна печатница.
Стасовъ, Владимиръ. 1884–1887. Славянский и восточный орнамент по рукописям древняго и новаго времени, II-III. С. Петрбург: Картографическое заведение А. А. Ильна.
Стасовъ, Владимиръ. 1884. Картини и композиции скрытыя въ заглавныхъ буквахъ древнихъ русскихъ рукописей. С.-Петербургъ: Типография М. М. Стасюлевича.
Стоянов, Маньо. 1973. Украса на славянските ръкописи в българия. София: Български художник.
Харисијадис, Мара. 1966. Грчко-словенски врски на подрачјето на македонската ракописна орнаментика. Словенска писменост, 1050-годишнина на Климент Охридски, Охрид: Народен музеј.111–128.
Щепкина, Марфа. Вячеславовна. 1974. Тератологический орнамент. Древнерусское искусство. Рукописная книга. Москва: Наука. 219–239.
Щепкин, Вячеслав. Николаевич. 1974. Руская палеография. Москва: Наука.
Щепкин, Вячеслав. Николаевич. 1906. Болонская псалтырь. С.-Петербургъ: Императорска академия Наукъ.
Radijčić, Svetozar. 1950. Stare srpske minijature. Beograd: Naučna knjiga.