Из истории формализации семантики
Апстракт
The problem of formalizing semantics is connected with the idea of creating a so-called philosophical language. The first step was made by Roger Bacon, the further steps were realized by Francis Bacon, John Locke, Thomas Hobbes, Rene Descartes, Gottfried Wilhelm Leibniz, while the two fundamental ideas – symbolization and combinations of the symbols – were first expressed by Raymundus Lullius. Nicolaus Cusanus gave the idea of the primary language consisting of elementary terms. Louis Hjelmslev demonstrated the method of finding out the primary semantic elements. But it was Isaac Newton who realized the practical approach presenting a fragment of a language in which the forms of words corresponded to their meanings.
Downloads
Референци
Глисон. Генри. 1959. Введение в дескриптивную лингвистику. Изд-во иностранной литературы: Москва. 485 с.
Ельмслев. Луи. 1960. Пролегомены к теории языка. в Новое в лингвистике. Вып. 1. Москва. С. 368-379. Ельмслев. Луи. 1962. Можно ли считать, что значения слов образуют
структуру? в Новое в лингвистике. Вып. 2. Москва. С. 117-136.
Звегинцев. Владимир А. 1981. Зарубежная лингвистическая семантика
последних десятилетий. в Новое в зарубежной лингвистике. Вып. 10. Москва.
С. 5-32.
Касевич. Вадим Б. 1977. Элементы общей лингвистики. Наука: Москва.
183 с.
Кронгауз. Максим А. 2001. Семантика. РГГУ: Москва. 399 с.
Лайонз. Джон. 1978. Введение в теоретическую лингвистику. Прогресс:
Москва. 543 с.
Мамудян. М. 1985. Лингвистика. Прогресс: Москва. 200 с.
Мауро. Туллио де. 2000. Введение в семантику. Москва. 240 с.
Ньютон. Исаак. Об универсальном языке. Перевод, примечания и
послесловие Л.В. Кнориной. Предисловие В.А. Успенского. в Семиотика и
информатика: Сб. науч. статей. М., 1986. Вып. 28. С. 124 – 158.
Растье. Франсуа. 2001. Интерпретирующая семантика. Деком: Нижний
Новгород. 368 с.
Степанов. Юрий С. 1990. Семантика. в Лингвистический
энциклопедический словарь. Москва. С. 438-440.
Блинников. Леонтий В. 1997. Великие философы: Уч. пособие. Логос:
Москва. 432 с.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
