МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК НИЗ ОПШТЕСТВЕНИТЕ ПРОМЕНИ
Апстракт
Macedonian language as the official language in the Republic of Macedonia becomes the language of education, science, the media, and the institutions within the social and political system. In linguistics, sixty-five years are a relatively short period of time for more noticeable changes to take place in the grammar of a language. However, some changes can be seen at every level of a language. The most important factors that influence the changes in a language are the popular dialects and the strong influence of the Serbo-Croatian language in the period from 1945 to 1990, as well as the prestige of the Skopje dialect. From 1990 to today, the globalization process could also be included, which is felt through the strong influence of the English language.
Downloads
Референци
именките. Скопје. Македонски јазик. год. 1/8 стр. 191-192 и 1/9-10, 231-235.
Видоески. Божидар. 1970. Акцентските системи во македонските
дијалекти. Скопје. Литературен збор. 17, 1-1-10.
Тодоровски. Тодор. 1965. За некои влијанија на соседните
јужнословенски јазици врз македонскиот литературен јазик. Скопје. Лзб. 12/4,
4-17.
Јашар-Настева. Оливера. 1966. За некои аспекти на збогатување на
лексиката на современиот македонски јазик. Скопје. Македонски јазик, 17, 5-
29.
Јашар-Настева. Оливера. 1966. Интернационалната лексика во
современиот македонски јазик, Скопје. Лзб. 13/3, 10-16.
Конески. Блаже. 1980. Граматика на македонскиот литературен
јазик, Скопје.
Конески. Блаже. 1980а. Историја на македонскот јазик, Скопје.
Конески. Кирил. 1980. Глаголските конструкции со ЌЕ во
македонскиот јазик, Скопје.
Конески. Кирил. 1995. Зборообразувањето во современиот
македонски јазик, Скопје.
Корубин. Благоја. 1969/1976/1980/1986. Јазикот наш денешен, 1, 2, 3, 4,
Скопје.
Корубин. Благоја. 1990. На македонскограматички теми, Скопје.
Корубин. Благоја. 1994. Македонски историо-социолингвистички
теми, Скопје.
Леков. И. 1968. Кратка сравнително-историческа и типологическа
граматика на славянските езици, София.
Минова-Ѓуркова. Лилјана. 1988. Именките на –ара во македонскиот
јазик. Скопје. Лзб. 35/1-2, 49-53.
Минова-Ѓуркова. Лилјана. 1994. Синтакса на македонскиот
стандарден јазик, Скопје.
Минова-Ѓуркова. Лилјана. 2003. Стилистика на современиот
македонскиот јазик, Скопје.
Службен весник на Народна Република Македонија (1950, 1953).
Усикова. Рина. 1985. Македонский язьік, Скопје.
Усикова. Рина. 1997. Кон развојот на македонскиот јазик со оглед на
јазичната ситуација во Македонија. Скопје. Педесет години на македонската
наука за јазикот, 153-164.
Устав на Народна Република Македонија (1946), Скопје.
Устав на Народна Република Македонија (1953), Скопје.
Устав на Социјалистичка Република Македонија (1963), Скопје.
Устав на Социјалистичка Република Македонија (1974), Скопје.
Устав на Република Македонија (1991), Скопје.
Цветковски. Владимир. 1966. Англиски заемки во македонскиот јазик.
Скопје. Македонски јазик. 17, 149-157.
Friedman. V. 1992. An Outline of Macedonian Grammar. Handbook of the
Slavonic Language. Routlege.
Lunt H. 1952. Grammar of the Macedonian Literary Language, Skopje.
Toshovic B. 1988. Funkcionalni stilovi, Sarajevo.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
