КНИЖЕВНОСТА КАКО ЈАНУС – ЗА ДИХОТОМИЈАТА МЕЃУ УСНАТА И ПИШАНАТА КНИЖЕВНОСТ
Апстракт
Дихотомијата или амбивалентноста на книжевниот систем е основата на oвој текст кој се обидува да ги претстави двата составни модела на книжевноста – усниот и пишаниот – низ призма на нивните дистинктивни белези. Ако пишаната книжевност се вреднува како елитна, ексклузивна, рафинирана и ерудитна, тогаш усната книжевност тоне од тежината на дискриминирачките квалитети какви што се плебејска, инклузивна, груба и аграфиска. На сосема ограничен простор, овој текст ќе укаже на погрешноста на ваквиот аксиолошки третман.
Downloads
Референци
Shkoljska knjiga.
Bakhtin, Mikhail. 1981. The dialogic imagination. Ed. by Michael Holquist, trans.
by Caryl Emerson & Michael Holquist. Austin: University of Texas Press.
Bédier, Joseph (trans.) 1922. La chanson de Roland. Paris, [s.n.].
Crosland, Jesse (trans.) 1999. The Song of Roland. Cambridge, Ontario, [s.n.].
Čubelić, Tvrtko. 1988. Povijest i historija usmene narodne književnosti: historijske i
literarno-teorijske osnove te genološki aspekti – analitičko-sintetički pogledi.
Zagreb, [s.n.].
Curtius, Ernst Robert. 1963. European Literature and the Latin Middle Ages. Trans.
by Willard R. Trask. New York and Evansion: Harper & Row.
Greenfield, Stanley B. (trans.) 1982. A Readable Beowulf: The Old English Epic
Newly Translated. Introduction by Alain Renoir. Carbondale and Edwardsville:
Southern Illinois University Press.
Hiltebeitel, Alf. 2001. Rethinking Mahabharata: A Reader’s Guide to the Education
of the Dharma King. Chicago and London: University of Chicago Press.
Honko, Lauri (ed.) 1990. Religion, Myths and Folklore in the World’s Epics. Berlin:
Mouton de Gruyter.
Lord, Albert. 1990. Pjevač priče. Beograd: Idea.
_________. 1991. Epic singers and oral tradition. Ithaca and London: Cornel
University Press.
Niče, Fridrih. 1960. Rođenje tragedije. Beograd: Kultura.
Parry, Milman. 1971. The Making of Homeric Verses. The Collected Papers of
Milman Parry. Ed. by Adam Parry. Oxford: Clarendon Press.
Pavličić, Pavao. 1986. „Epsko pjesništvo“, кај: Škreb, Zdenko & Stamać, Ante.
1986. Uvod u književnost. Zagreb: Globus.
Rabillon, Léonce (trans.) 1885. La chanson de Roland: Translated from the Seventh
Edition of Leon Gautier. New York: Henry Holt & Co.
Winternitz, Moriz. 1927. A History of Indian Literature. University of Calcutta,
[s.n.].
Živković, Dragiša. (ed.) 1984. Rečnik književnih termina. Banja Luka: Romanov.
Zumthor, Paul. 1983. Oral poetry: An Introduction. Paris: Editions du Seuil.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
