KOLOKACIJSKA KOMPETENCIJA U HRVATSKOM KAO INOM JEZIKU
Апстракт
Razvoj kolokacijske kompetencije, kao sastavnice leksičke kompetencije, kod neizvornih govornika jedan je od temeljnih, ali i najzahtjevnijih ciljeva nastave inoga jezika (J2) s obzirom na to da kolokacije pridonose fluentnosti i prirodnijoj komunikaciji na J2 (Borić, 2004). O razvoju se kolokacijske kompetencije u hrvatskom kao inom jeziku (HIJ) još uvijek nedovoljno zna (Burić i Lasić, 2012; Petrović, 2007), dok je o imenskim kolokacijama u hrvatskom kao materinskom jeziku najiscrpniji opis do sada ponudila Blagus Bartolec (2014). Cilj je ovoga istraživanja bio ispitati produktivno znanje imenskih kolokacija s obzirom na čestotu (viša, niža), snagu kolokacijskih sastavnica (jaka, slaba) te razinu znanja HIJ-a (viša i niža razina). Istraživanje je kolokacijske kompetencije u HIJ-u provedeno na osnovnom tipu kolokacija pri čemu je osnova imenica, a kolokat pridjev na uzorku od 70 neizvornih govornika HIJ-a na srednjoj razini znanja (B1-B2). Prije same je izrade instrumenta (zadaci popunjavanja praznina s kolokacijama u nominativu, kosim padežima i širem kontekstu) bilo potrebno provesti procjenu asocijativne snage kolokacijskih sastavnica s izvornim govornicima hrvatskoga jezika (HJ). Rezultati pokazuju da ispitanici B1 razine u zadacima produktivne razine pokazali slabo razvijenu kolokacijsku kompetenciju, dok je B2 razina znanja HIJ-a imala podjednako znanje kolokacija u nominativu i kosim padežima.
Downloads
Референци
Bahns, Jens i Eldaw, Moira. 1993. Should we teach EFL students collocations? U System 21, 1. 104-114.
Blagus Bartolec, Goranka. 2014. Riječi i njihovi susjedi. Kolokacijske sveze u hrvatskom jeziku. Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje.
Borić, Neda. 2004. Kolokacije kao dio leksičkog pristupa u nastavi stranih jezika. U Suvremena kretanja u nastavi jezika. Zbornik HDPL. Nada Ivanetić, Boris Pritchard i Diana Stolac, ed. Zagreb-Rijeka: Graftrade. 63-68.
Burić, Helena. Lasić, Josip. 2012. Kolokacije u nastavi inojezičnoga hrvatskog. U Zbornik radova Filozofskoga fakulteta u Splitu 5. Renata Relja, ed. Split: Filozofski fakultet. 233-249.
Cvikić, Lidija i Bošnjak, Marija. 2004. Pogled u obilježja i probleme učenja riječi u hrvatskome kao nematerinskome jeziku. U: Suvremena kretanja u nastavi jezika. Zbornik HDPL. Nada Ivanetić, Boris Pritchard i Diana Stolac, ed. Zagreb-Rijeka: Graftrade. 111-121.
Čilaš Mikulić, Marica, Gulešić Machata, Milvia i Udier, Sanda Lucija. 2015. Razgovarajte s nama! Udžbenik hrvatskoga kao drugoga i stranoga jezika za razinu B2. Zagreb: Filozofski fakultet-Croaticum.
Čilaš Mikulić, Marica, Gulešić Machata, Milvia i Udier, Sanda Lucija. 2011. Razgovarajte s nama! Udžbenik hrvatskoga kao drugoga i stranoga jezika za razinu A1-B2. Zagreb: Filozofski fakultet:FF press.
Čilaš Mikulić, Marica, Gulešić Machata, Milvia i Udier, Sanda Lucija. 2008. Razgovarajte s nama! Udžbenik hrvatskoga kao drugoga i stranoga jezika za razinu A2-B1. Zagreb: Filozofski fakultet:FF press.
Durrant, Philip i Schmitt, Norbert. 2009. To what extent do native and non-native writers make use of collocations? U IRAL 47. 157-177.
El-Dakhs, Diana. 2015. The Lexical Collocational Competence of Arab Undergraduete EFL Learners.U International Journal of English Linguistics 5,5. 60-74.
Ellis, C. Nick, Simpson-Vlach, Rita i Maynard, Carson. 2008. Formulaic Language in Native and Second Language Speakers: Psycholinguistics, Corpus, Linguistics and TESOL. U TESOL Quarterly 41, 3. 375-396.
Gitsaki, Christina. 1999. Second Language Lexical Acquisition. A study of the Development of Collocational Knowledge. San Francisco-London-Bethesda: International Scholars Publications.
Hill, Jimmie. 2000. Revising Priorities: From Grammatical Failure to Collocational Success. U Teaching Collocation: Further Developments in The Lexical Approach. Michael Lewis, ed. London: Language Teaching Publications. 49-50.
Hill, Jimmie. 1999. Collocational competence. U English Teaching Professional April 1999. Issue 11. 4-7.
Jaén, María Moreno. 2007. A corpus-driven design of a test for assessing the ESL collocational competence of university students.U International Journal of English Studies 7,2. 127-147.
Koya, Taeko. 2003. A study of Collocation in English and Japanese Noun-Verb Combinations. U Intercultural Communication Studies 12, 1. 125-145.
Kumaravadivelu, B. (1994). Intake factors and intake processes in adult language learning. Applied Language Learning. 33-71.
Ljubešić, Nikola i Erjavec, Tomaž. 2011. hrWaC and slWac: Compiling Web Corpora for Croatian and Slovene. U Text, Speech and Dialogue. Lecture Notes in Computer Science. Springer. 395-402.
Martyńska, Maƚgorzata. 2004. Do English language learners know collocations? U Investigationes Linguisticae 11. 1-12.
Nation, Paul. 2001. Learning vocabulary in another language. United Kingdom: Cambridge University Press.
Ordulj, Antonia. Cvikić, Lidija. (2017). Čimbenici ovladanosti kolokacijama kod izvornih govornika hrvatskoga jezika. U Croatian Journal of Education.(u postupku objave)
Petrović, Bernardina. 2007. Razvijanje kolokacijske kompetencije u hrvatskome kao stranom i drugom jeziku. U Strani jezici 3. 31-38.
Posavec, Kristina. 2017. Uloga računalnih korpusa u poučavanju hrvatskoga kao drugoga i inoga jezika. Filozofski fakultet u Zagrebu. Doktorska disertacija.
Read, John. 2000. Assessing Vocabulary. Cambridge University Press.
Siyanova-Chanturia, Anna i Spina, Stefania. 2015. Investigation of Native Speaker and Second Language Learner Intuition of Collocation Frequency. U Language Learning 65, 3. 533-562.
Siyanova, Anna, i Schmitt, Norbert. 2008. L2 learner production and processing of collocation: A multi-study perspective. U Canadian Modern Language Review 64. 429-458.
Udier, Sanda Lucija. 2015. Gramatička kompetencija. U Hrvatski B2: Opisni okvir referentne razine B2. Milvia Gulešić Machata i Ana Grgić, ed. Zagreb: FF press. 247-273.
Udier, Sanda Lucija. 2013. Gramatička kompetencija. U Hrvatski B1: Opisni okvir referentne razine B1. Ana Grgić, Milvia Gulešić Machata i Iva Nazalević Čučević, ed. Zagreb: FF press. 157-175.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
