SAMOSTALNIŠKE IZPELJANKE V TERSKEM NAREČJU SLOVENŠČINE (GOVOR KRAJA TER/PRADIELIS)
Апстракт
Prispevek obravnava samostalniške izpeljanke v govoru kraja Ter/Pradielis terskega narečja slovenščine, in sicer s sinhrono-diahronega vidika in z vidika jezikovnega stika. Korpus obravnavanih leksemov obsega 989 tvorjenih in netvorjenih samostalnikov, pridobljenih med letoma 2013 in 2018. Samostalniške izpeljanke so obravnavane glede pripono, motivirajočo besedno vrsto in besedotvorni pomen. Upoštevane so predvsem sinhrono tvorjene besede, sinhrono netvorjene besede pa le v manjši meri. Besedotvorni pomeni in pripone, za katere lahko upravičeno sklepamo, da so nastali zaradi jezikovnega stika s stičnimi romanskimi idiomi, so analizirani tudi kontrastivno, zlasti glede na njihovo funkcijo v furlanščini.
Downloads
Референци
Bajec, Anton. (1950). Besedotvorje slovenskega jezika I: Izpeljava samostalnikov. Ljubljana: Slovenska akademija znanosti in umetnosti.
Bon, Mija, Smole, Vera. (2019). Narečna sprememba nekaterih samostalnikov moškega in ženskega spola v množini. In Slavistična revija, 67/2. 243–252.
De Leidi, Giorgio. (1984). I suffissi nel friulano. Udine: Società filologica friulana.
Del Medico, Dino. (2006). Naše besiede. Vokabolareh po našin italiano/Vocabolarion italiano po našin. Lusevera/Bardo: Comunità montana Torre, Natisone e Collio, Comune di Lusevera Bardo.
Derksen, Rick. (2008). Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon. Leiden, Boston: Brill.
Grant Dizionari Bilengâl Talian Furlan. Available at https://arlef.it/struments/grant dizionari/ (accessed 25. 4. 2020).
Erat, Janez. (2006). Furlanska slovnica. Gramatiche furlane. Samozaložba. Available at http://sabotin.p-ng.si/~jezik/furlanscina/, (accessed 25. 4. 2020).
ESSJ = Bezlaj, France. (1976, 1982, 1995, 2005, 2007). Etimološki slovar slovenskega jezika I–V. Ljubljana: SAZU, Inštitut za slovenski jezik, Mladinska knjiga.
Furlan, Metka. (2018). Slovanska razmerja tipa *samьcь: *samica – funkcija in nastanek besedotvornega vzorca. Slavistična revija, 66/2. 107–127.
Ježovnik, Janoš. (2018). Slovenskih jezik v Terskih dolinah. In: Slovenistika in slavistika v zamejstvu – Videm. Slovenski slavistični kongres, Videm, 27.–29. september 2018. Ljubljana: Zveza društev Slavistično društvo Slovenije. 95–107.
Ježovnik, Janoš. (2019). Končnice rodilnika množine v terskem narečju. In: Slovenski jezik – Slovene Linguistic Studies, 12. 21–30.
Kumin Horvat, Mojca. (2018). Besedotvorni atlas slovenskih narečij. Kulturne rastline. Ljubljana: ZRC SAZU, Založba ZRC.
Merkù, Pavle. (1996). Interazione linguistica nell'alta valle del Torre: isomorfia, eteromorfia e polimorfia. In Tarcint e Valadis de Tôr. Ellero, Gianfranco (Ed.). Udine: Società filologica friulana. 253–266.
Plet. = Maks Pleteršnik. Slovensko nemški slovar. Available at www.fran.si, (accessed 25. 4. 2020).
Seifart, Frank. (2015). Direct and Indirect Affix Borrowing. Language, 91/3. 511–532.
SES = Snoj, Marko. (2016). Slovenski etimološki slovar. Ljubljana: Založba ZRC.
SLA 2 = Škofic, Jožica (Ed.), Šekli, Matej (Ed.). (2016). Slovenski lingvistični atlas 2. Kmetija. Ljubljana: Založba ZRC, ZRC SAZU.
Sławski, Franciszek. (1974). Zarys słowotwórstva prasłowiańskiego. In: Słownik prasłowiański. Tom I. a–b. Sławski, Franciszek (Ed.). Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej akademii nauk. 43–141.
Sławski, Franciszek. (1976). Zarys słowotwórstva prasłowiańskiego (ciãg dalszy). In: Słownik prasłowiański. Tom II. c–davьnota. Sławski, Franciszek (Ed.). Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej akademii nauk. 13–60.
Šekli, Matej. (2011). Besedotvorje (pra)slovanščine v sinhroni in diahroni luči na primeru samostalniških izpeljank. In Slavistika v regijah – Maribor. Ljubljana: Zveza društev Slavistično društvo Slovenije. 217–222.
Šekli, Matej. (2012). Besedotvorni pomeni samostalniških izpeljank v praslovanščini. Filološke pripombe / Philological Studies, 10/1. 115–131.
Авторски права (c) 2020 Janoš Ježovnik
Ова дело е лиценцирано под меѓународната лиценца Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
