ГОВОРНИОТ ЧИН ИЗВИНУВАЊЕ ВО МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК
Апстракт
Овој труд ги испитува најчестоупотребуваните стратегии и потстратегии за извинување кај младата популација во Република Северна Македонија, а целта е да се согледаат сличностите и разликите, во однос на употребата на овие стратегии и потсратегии кај возрасната популација. Примерокот го сочинуваат 50 говорни чинови за извинување, собрани од лица на возраст од 21 до 31 година, што претставува еден вид корпус. За собирање на податоците се користи анкета со прашања од отворен тип, а анализата се потпира на споредбата со резултатите од претходни истражувања, квалитативната анализа на содржината, во чија основа е кодирањето и интерпретативниот индуктивен метод.
Резултатите покажуваат дека младите лица употребуваат исти стратегии и потстратегии како и возрасните. Значи, тие повеќе ги употребуваат директните стратегии, а особено стратегијата преземање одговорност, односно нејзините потстратегии објаснување и немање намера. Понатаму, резултатите потврдуваат дека, во рамките на оваа стратегија, младите говорители воопшто не ги употребуваат потстратегиите: соговорникот е во право и изразите на засраменост. Од резултатите се гледа и дека, во однос на директната стратегија изрази за извинување, младите говорители најмногу ги користат потстратегиите: молба за простување, понудено извинување и искажување жалење. Потстратегиите: странски зборови, ублажувачи и изрази за помирување не се забележани. Индиректните стратегии, пак, во однос на директните, многу поретко се користат. Од нив, младите говорители, најмногу ја употребуваат стратегијата понуда за надомест или поправка на грешката.
Превземања
Референци
Кусевска, Марија, Бужаровска, Елени. (2020). Прагматика: Јазик и комуникација. Скопје: Арс-Ламина публикации, Арс Либрис. [Kusevska, Marija, Buzharovska, Eleni. (2020). Pragmatika: Jazik i komunikacija. [Pragmatics: Language and communication]. Skopje: Ars-Lamina publikacii, Ars Libris. (In Macedonian)]
Милосавлевиh, Бојана. (2007). „Форме извињења у формалном и неформалном стилу комуникације.“ Стил 6, 209−222. Београд: Међународно удружење „Стил“. Milosavlevikj, Bojana. (2007). Forme izvinjenja u formalnom i neformalnom stilu komunikacije. [Forms of apology in formal and informal style of communication] In Style 6. 209−222. Belgrade: Meђunarodno udruženje „Stil“]. (In Serbian)].
Трајкова, Зорица, Нешковска, Силвана, Кусевска, Марија, Смичковска, Фанија. (2014). Говорни чинови: Барање, заблагодарување, извинување, прeговарање во англискиот и македонскиот јазик. Скопје: Академски печат. [Trajkova, Zorica, Neshkovska, Silvana, Kusevska, Marija, Smichkovska, Fanija. (2014). [Speech acts: Requesting, thanking, appologizing, negotiation in English and Macedonian language. (In Macedonian)].
Bloomer, Aileen. (2010). “Designing a questionnaire”. In: Hunston, Susan, Oakey, David. (eds.). Introducing applied linguistics: Concepts and skills. 145−150. London, New York: Routledge Taylor & Francis Group.
Blum-Kulka, Shoshana, House, Juliane, Kasper, Gabriele. (eds.). (1989). Cross-cultural pragmatics: Requests and apologies. Norwood: Ablex Publishing Corporation.
Brown, Dean, James. (2009). “Open-response items in questionnaires. ” In Heigham, Juanita, Croker, A. Robert. (eds.). Qualitative research in applied linguistics: A practical introduction. 200-219. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Griffee, T., Dale. (2018). An introduction to second language research methods: Design and data, 2 nd ed. Berkeley, Kyoto: TESL-EJ Publications.
Harris, J., Richard. (2003). “Traditional Nomothetic Approaches”. In: Davis, F., Stephen. (ed.). Handbook of research methods in experimental psychology. 41−65. Malden, Oxford: Blackwell Publishing.
Hardie, Аndrew. (2016). “Corpus linguistics”. In Keith Allan, ed., The Routledge handbook of linguistics. 502–515. Routledge.
Harding, Thomas, Whitehead, Dean. (2016). “Analyzing data in qualitative research”. In: Schneider, Z. & Whitehead, D. (eds.), Nursing and midwifery research: methods and appraisal for evidence-based practice, 5th ed.,. ch. 8. Elsevier.
Holmes, Janet. (1990). “Apologies in New Zealand English 1”. Language in society 19. 155−199.
Kahlke, М. Renate. (2014). “Generic qualitative approaches: pitfalls and benefits of methodological mixology”. International Journal of Qualitative Methods 13(1). 37–52.
Lincoln, S., Yvonna, Guba, G., Egon. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills, London: Sage Publications.
Neuman, Lawrence, William. (2000). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches, 4 nd ed. Boston, London: Allyn and Bacon.
Nunan, David. (1992). Research methods in language learning. Cambridge, New York: Cambridge University Press.
Ogiermann, Eva. (2009). On apologising in negative and positive politeness cultures. Amsterdam, Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Olshtain, Elite, Cohen, D. Andrew. (1983). “Apology: A speech-act set”. In: Wolfson, Nessa, Judd, Elliot. (eds.). Sociolinguistics and language asquisition. 18−35. Rowley, Massachusetts: Newbury House Publishers.
Searle, R. John. (1979). Expression and meaning: Studies in the theory of speech acts. Cambridge, New York: Cambridge University Press.
Searle, R. John. (1970). Speech acts: An essay in the philosophy of language. London, New York: Cambridge University Press.
Schreier, Margrit. (2014). “Qualitative content analysis”. In: Flick, U. (ed.). The sage handbook of qualitative data analysis. 170−183. Los Angeles, London: Sage Publications.
Thomas, R., David. (2006). A general inductive approach for analyzing qualitative evaluation data. American Journal of Evaluation, 27(2), 237−246.
Yin, K. Robert. (2011). Qualitative research from start to finish. The Guilford Press.
Преземања
Објавено
Издание
Секција
Дозвола
Авторско право(c) 2025 Blagica Naumova, Violeta Janusheva
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
