МАКЕДОНСКИОТ И БАЛКАНСКO СЛОВЕНСКИОТ ТРОEН ЧЛЕН И ТИПОЛОГИЈАТА НА ДЕИКТИЧКИТЕ ЧЛЕНОВИ

Апстракт

Системот на тројниот член во македонскиот јазик (проксимален, неутрален и дистален) има заеднички црти со таквите системи во другите балкански словенски дијалекти, но има допирни точки и со несловенските јазици што имаат деиктички определени членови. Во овој труд ги истражуваме морфосинтаксичките и семантичките карактеристики на тројните членови во балканските словенски јазици, со цел да го разјасниме нивниот статус во пошироката типологија на определеноста и на деиксисот. Спроведената анализа на податоците од македонскиот говорен корпус покажа дека постојат значителни разлики помеѓу тие членови, во однос на нивната релативна застапеност. Споредбата со другите јазици дополнително го открива типолошкиот статус на овие членови. Во балканските словенски јазици и во атлантските јазици, како што е Волоф, определените членови се енклитики, од кои еден член значително доминира над другите во поглед на употребата. Постои мислење дека секундарните својства на овие членови не ја определуваат нивната категоријална припадност и често се изразуваат преку демонстративни заменки во другите јазици.