КУЛТУРНИОТ И НАЦИОНАЛНИОТ ИДЕНТИТЕТ ВО EPATA HA ГЛОБАЈШЗАЦИЈА И ЕВРОПЕИЗАЦИЈА

Апстракт

Во трудот авторот ce обидува да одговори на неколку прашања:
Прво, дали европскиот културен идентитет no кој сега ce трага е сличен или близок до етничкиот ш и националниот идентитет и како тој историски ce nojaeyea во модериите национални држави и дали моделот на ееропскиот граѓатш може да биде изведен од моделот на националноста, no примерот како mue денес ce изведени вο Εврοпα.
Второ, дека Европскиот идентитет може да биде конципиран слично на класичната потрага no идентитетот, дека станува збор за примордијален идеититет, но сепак ce говори за нешто кое нема јасно определени граници, и кое постојано ce формира и менува: едноставно ce води „културна војна“ околу тоа како идентитетот да ce дефинира, практикува и едноставно да ce замисли.
И на крај, дискурсот за европскиот културен идентитет имплицира многу јасен однос меѓу идентитетот и културата, од
причини што основата на националниот идентитет е вο културата, таа е заеднички медиум, крвоток вο чии рамки членовите на една заедници живеат. Едноставно, луѓето треба да научат да живеат вο плуралистички културни заеници. Во таа смисла Εврοпα можеби требало да почне да ce изградува како заедница на различни култури.