PORIJEKLO I ZNAČENJE TOPONIMA KUMBOR
Клучни зборови:
Kumbor, etimologija, praslovenski, vulgarni latinski, fonologija, sonorizacijaАпстракт
U radu se raspravlja o porijeklu i značenju bokokotorskog toponima Kumbor. Polazimo od pretpostavke da ovaj toponim ima korijene u (vulgarnom) latinskom jeziku. U tom pravcu iznosimo dvije hipoteze: a) da Kumbor potiče od latinskog canabae – ’naselje trgovaca, penzionisanih vojnika’ itd. i b) da Kumbor potiče od vulgarnolatinskog cămpor(i/e) – ’polje’. Detaljnom sadržajno-formalnom analizom ustanovljeno je da druga hipoteza u većoj mjeri odgovara stvarnosti. Uz analizu značenja i strukture samog toponima, prilog donosi i opširnu argumentaciju o njegovoj istorijskoj provenijenciji, koja dodatno potvrđuje valjanost iznesene pretpostavke o porijeklu i semantici toponima Kumbor.
Превземања
Референци
Čelebija, Evlija. (1973). Putopis. [Travelogue]. Sarajevo: Izdavačko preduzeće „Veselin Masleša“. (In Serbian.)
Đorđević, Jasmina. (1997). Dračevica i Riđani sredinom XVI vijeka [Dračevica and Riđani in the Mid-16th Century]. Beograd: Zadužbina Andrejević. (In Serbian.)
Gonda, Attila. (2019). “Dialects of Vulgar Latin and the Dialectal Classification of the Alps-Danube-Adria Region”. Budapest: Acta Antiqua Academiae Scientiarium Hungaricae. Volume 59, Issue 1–4, p. 53–69.
Herman, József. (2000). Vulgar Latin. Pennsylvania: The Pennsylvania State University Press.
Holzer, Georg. (2011). Glasovni razvoj hrvatskoga jezika. [Phonological Development of the Croatian Language]. Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje.
Lalošević, Ilija. (2007). Izdvojeni fortifikacioni punktovi na području Herceg-Novog. [Selected Fortification Points in the Area of Herceg Novi]. Herceg-Novi: Boka, p. 59–80.
Lasić, Josip. (2023). Splitska hodonimija: Grad – četvrt – ulica. [Street Names in Split: City – Quarter – Street]. Zagreb: Hrvatska sveučilišna naklada.
Ligorio, Orsat. (2014). Problem leksičke stratifikacije u adrijatistici (doktorski rad). [The Problem of Lexical Stratification in Adriatic Studies]. Zadar: Sveučilište u Zadru.
Marasović Alujević, Marina; Lozić Knezović, Katarina. (2014). Toponimija otoka Šolte. [Toponymy of the Island of Šolta]. Split: Filozofski fakultet, Sveučilište u Splitu.
Marasović Alujević, Marina; Lozić Knezović, Katarina. (2018). Toponimija otoka Drvenika i Ploče. [Toponymy of the Islands of Drvenik and Ploča]. Split: Filozofski fakultet Sveučilišta u Splitu.
Marević, Jozo. (2000). Latinsko-hrvatski enciklopedijski rječnik, vol. I. [Latin-Croatian Encyclopedic Dictionary, Vol. I]. Velika Gorica, Zagreb: Marka, Matica hrvatska.
Matasović, Ranko. (2010). Kratka poredbenopovijesna gramatika latinskoga jezika. [A Concise Comparative-Historical Grammar of the Latin Language]. Zagreb: Matica hrvatska.
Matasović, Ranko. (2014). Slavic Nominal-Word Formation. Heidelberg: Universitätsverlag Winter.
Mihăescu, Haralambie. (1978). Le langue latine dans le sud-est de l’Europe. [The Latin Language in Southeastern Europe]. Bucuresti, Paris: Editura Acadmiei, Société d’édition “Les belles lettres”.
Mihaljević, Milan. (2002). Slavenska poredbena gramatika, 1. dio. [Comparative Grammar of the Slavic Languages, Part I]. Zagreb: Školska knjiga.
Milović, Jevto. (1990). Istorijsko-geografski atlas Crne Gore XVI–XX vijek. [Historical and Geographical Atlas of Montenegro (16th–20th Century)]. Nikšić: Univerzitetska riječ. (In Serbian.)
Mletački katastar – katastarske knjige 1597–1797. (1825). [Venetian Cadastre – Land Registry Books 1597–1797 (1825)]. 2019. Zadar: Državni arhiv u Zadru.
Monumenta Serbica Spectantia Historiam Serbiae, Bosnae, Ragusii. (1858). Miklosich, Franz (ed.). Viennae: Apud Guilelmum Braumüller.
Muljačić, Žarko. (1998). „U kojim se zonama u sadašnjem trenutku smiju očekivati pomaci koji bi mogli doprinijeti boljem poznavanju ’dalmatskoga’?“ [“In Which Zones Can We Currently Expect Progress Toward a Better Understanding of the ’Dalmatian’ Language?”]. Zagreb: Folia onomastica Croatica, no. 7, p. 207–220.
Muljačić, Žarko. (2000). Das Dalmatische: Studien zu einer untergegangenen Sprache. [The Dalmatian Language: Studies on an Extinct Language]. Köln, Weimar, Wien: Böhlau Verlag.
Nakićenović, Sava. (1913). Boka: antropogeografska studija. [Boka: An Anthropogeographic Study.]. Beograd: Državna štamparija Kraljevine Srbije. (In Serbian.)
Obad, Stijepo; Dokoza Serđo; Martinović Suzana. (1999). Južne granice Dalmacije. [Southern Borders of Dalmatia]. Zadar: Državni arhiv u Zadru.
Oxford Latin Dictionary / OLD. (1968). Oxford: Clarendon Press.
Pušić, Ilija. (1969). Arheološki lokaliteti i stanje arheološke nauke u Boki Kotorskoj. [Archaeological Sites and the State of Archaeological Research in the Bay of Kotor]. Herceg-Novi: Boka, p. 7–23. (In Serbian.)
Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika / RJA, svezak 23. [Dictionary of the Croatian or Serbian Language]. 1903. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika / RJA, svezak 33. [Dictionary of the Croatian or Serbian Language]. 1914. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika / RJA, svezak 45. [Dictionary of the Croatian or Serbian Language]. 1930. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika / RJA, svezak 62. [Dictionary of the Croatian or Serbian Language]. 1955. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Sihler. Andrew. (1995). New Comparative Grammar of Greek and Latin. New York, Oxford: Oxford University Press.
Skok, Petar. (1950). Slavenstvo i romanstvo na jadranskim otocima. Toponomastička ispitivanja. [Slavic and Romance Elements on the Adriatic Islands: Toponymic Studies]. Zagreb: Jadranski institut Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti.
Skok, Petar. (1971). Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, vol. I. [Etymological Dictionary of the Croatian or Serbian Language, Vol. I]. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Skok, Petar. (1972). Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, vol. II. [Etymological Dictionary of the Croatian or Serbian Language, Vol. II]. Zagreb: Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti.
Stotz, Peter. (1996). Handbuch zur Lateinischen Sprache des Mittelalters: Lautlehre. [Handbook of the Latin Language of the Middle Ages: Phonology]. München: C. H. Beck’sche Verlagsbuchhandlung.
Šimunović, Petar. (2000). Toponimija hrvatskoga jadranskog prostora. [Toponymy of the Croatian Adriatic Region]. Zagreb: Golden marketing, Tehnička knjiga.
Tekavčić, Pavao. (1970). Uvod u vulgarni latinitet. [Introduction to Vulgar Latin]. Zagreb: Sveučilište u Zagrebu.
Tešić, Ana. (2016). Romanizmi u narodnim govorima stare Crne Gore i Brda. [Romance Loanwords in the Vernaculars of Old Montenegro and Brda.]. Beograd: Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu (neobjavljena doktorska disertacija). (In Serbian.)
Väänänen, Veiko. (1981). Introduction au latin vulgaire. [Introduction to Vulgar Latin]. Paris: Librairie Klincksieck.
Vuković, Špiro; Odalović, Gligo. (2014). Kumbor između istorije i sjećanja. [Kumbor Between History and Memory]. Kumbor: autorsko izdanje.
Zloković, Maksim. (1969). „Prilozi za istoriju pomorstva Kumbora“. [“Contributions to the Maritime History of Kumbor”]. Kotor: Godišnjak Pomorskog muzeja, p. 57–88. (In Serbian.)
Zloković, Maksim. (1971). Mletačka uprava u Herceg-Novom. [Venetian Administration in Herceg Novi]. Herceg-Novi: Boka, p. 5–37. (In Serbian.)
Vaillant, Andre. (1974). Grammaire comparée des langues slaves, Tome IV: La formation des noms. [Comparative Grammar of the Slavic Languages, Vol. IV: The Formation of Nouns]. Paris: Editions Klincksieck.
Преземања
Објавено
Издание
Секција
Дозвола
Авторско право(c) 2025 Miomir Abović
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Авторите во списанието претставуваат оригинални дела врз основа на резултатите од сопственото истражување. Лицата кои дале значителен придонес во трудот се наведуваат како коавтори. Заедно со статијата, авторите (и коавторите, доколку ги има) треба да достават пополнет образец за пријава на трудот (Paper Submission Form), со кој се потврдува согласноста на авторот за објавување на трудот.
Списанието прифаќа научни трудови кои претходно не биле објавени. Не се прифаќаат трудови кои во голема мера ги повторуваат претходно објавените трудови на авторите. Повторувањето подразбира и компилација – текст составен од фрагменти од објавена монографија или голем број на претходно објавени статии. Плагијатот не е дозволен, како и прекумерното цитирање на туѓи трудови (една третина или повеќе од целиот труд). Сите цитати, цитирани извадоци и материјали мора да имаат цитирани автори и извори. Ако уделот на туѓиот труд е преголем, се препорачува да се скратат цитатите и да се зголеми обемот на оригиналниот текст.
Авторот треба да ги има сите потребни дозволи за користење на позајмените материјали и материјалите на други автори што ги користи во својот труд (илустрации и слично). Авторот гарантира дека статијата не содржи информации што не подлежат на објавување во отворен печат, вклучувајќи ги и оние што содржат или претставуваат доверливи информации.
Во списокот на литературата се вклучени само делата цитирани во трудот, како и линковите за страниците и изворите од кои е цитирано доколку станува збор за извори од интернет. На авторот му се препорачува да ги наведе во текстот изворите на финансиска поддршка на спроведените истражувања и стипендиите, доколку ги имало. Исто така, може да се изрази благодарност и до колегите кои придонеле или помогнале околу работата на текстот, а кои не се коавтори.
Со доставувањето на ракописот и образецот на апликација до редакцијата, авторот официјално се согласува со објавувањето на неговиот труд во „Филолошки студии“. Авторите се носители на авторски права и ги задржуваат сите права за објавување и користење на статијата. Авторите имаат право да ја повлечат статијата во кое било време до моментот на објавување на сајтот, со тоа што претходно за тоа, по писмен пат, треба да ја известат редакцијата на списанието.
Статиите се објавуваат бесплатно. Содржината е достапна под лиценцијата Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Unported License.
Издавачка Етика
Редакција
Сите трудови доставени до Редакцијата ги читаат прво нејзините членови и соработници за да се утврди дали се однесуваат тие на релевантната проблематика и дали одговараат на форматот на списанието. Редакцијата на „Филолошки студии“ гарантира дека разгледувањето на доставените трудови и нивните рецензии не зависат од: комерцијални интереси, пол, националност, верски убедувања, политички ставови и други фактори. Единствениот критериум при изборот е академското ниво на трудот.
Во зависност од рецензијата, статијата може веднаш да се прати за објавување, да биде отфрлена или испратена до авторот за измена и за доработка. Во случај на несогласување со забелешките на рецензентот, авторот има право да ги оправда своите ставови. Доколку од рецензентите се добиени контрадикторни мислења, текстот се упатува на трет рецензент или конечната одлука се заснова на гласање на членовите на Редакцијата, по одделното разгледување.
Рецензенти
Статиите испратени до Редакцијата минуваат процес на двојно анонимно рецензирање. Имињата на рецензентите не треба да му бидат познати на авторот на статијата и обратно. Рокот за рецензирање е три-четири седмици. Рецензентите можат да бидат членови на Редакцијата и автори на списанието што објавувале претходно во него. Онаму каде што е неопходно, за рецензенти се назначуваат специјалисти од други: организации, градови и земји.
Рецензентите треба да бидат специјалисти за предметно-тематската област на која се однесува статијата. Редакцијата треба да спречи каков било судир на интереси во врска со дадениот научен труд и со неговиот автор.
Рецензентот е должен да им обрне внимание на членовите на Редакцијата за секоја суштинска сличност или поистоветување меѓу ракописот што се рецензира и која било друга публикација што му е позната. Рецензентот, исто така, е должен да го држи во тајност трудот што му е доверен, да не го пренесува на трети лица ракописот што му е доверен нему за рецензија и пред објавувањето на публикацијата да не ги објавува информациите содржани во него.
Рецензентите треба да дадат објективна, непристрасна и аргументирана процена на трудот. Забелешките треба да бидат формулирани коректно, така што оценувањето на трудот се однесува само на текстот на статијата и на неговата содржина. Рецензијата треба да биде напишана добронамерно, а наведените забелешки имаат за цел да им помогнат на авторите да ги коригираат утврдените недостатоци и да ја подобрат статијата пред да биде објавена таа на веб-страницата на издавачот и пред да биде достапна за пошироката публика.
