Семантичка категорија ‘градација’: опсегот на граматикализација во македонскиот и во полскиот јазик

Abstract

Семантичката категорија ‘градација’ спаѓа во тие ретки категории што функционираат и на ниво на пропозиција и на ниво на нејзините аргументи. Како површински експоненти на оваа категорија се јавуваат прилози и придавки, а предмети на евалуација, соодветно, се конститутивните членови на пропозицијата и на нејзините аргументи. Словенските јазици ја наследиле „класичната“ семантичка парадигма составена од три компоненти: позитив, компаратив, суперлатив и ги адаптирале нивните површински експоненти на постоечките граматички модели. Во текот на развојот на овие јазици се појавиле нови типови градациска евалуација. Меѓу нив внимание привлекуваат конструкциите што го поврзуваат средството за градација со неговата идна примена. Тие се присутни во двата анализирани јазика, но повеќе се употребуваат во македонскиот и во неговото мултилингвално опкружување. Оттука следува дека одговорот на проблемот искажан во насловот е во корист на македонскиот јазик.