Љубовната тематика во романите Луѓе и нелуѓе на Елио Виторини и Приватното прашање на Бепе Фенољо

Abstract

Целта на текстот е да направи споредба меѓу два воени романа, Луѓе и нелуѓе на Виторини и Приватното прашање на Фенољо во врска со љубовниот мотив, присутен во двата романа, како и неговата улога во наведените дела. Нивното споредбено читање доведе до издвојување на неколку заеднички точки: во двете дела постојат недвосмислени автобиографски елементи, како и заедничкиот модел препознатлив во романот За кого бијат камбаните на Хемингвеј. Забележливо е „отсуството“ на протагонистите на романите, присутни бегло или само во сеќавањата. И покрај тоа, утврдивме дека женските ликови – носителки на љубовниот мотив, се многу важен елемент во двете дела: тие се симболи на надежта, па и на самото постоење. Резултатите од нашата споредбена анализа покажаа дека заедничката црта на двата романа е неможноста на протагонистите да си го најдат патот кон иднината. Поразот на љубовен план им ја одзема потребната надеж и двајцата главни јунаци извршуваат, секој на свој начин, „самоубиство со помош на непријателот“. Од овие причини заклучивме дека љубовниот мотив не е спореден, ниту „украсен“ елемент во овие воени романи, туку е вткаен во самата структура на делата, како главен двигател (вистински или како изговор) на дејствата на протагонистите, како и причина за нивната смрт.