СЛАВЕ Ѓ. ДИМОСКИ И ВОЗВИШЕНОСТА НА ПРИРОДАТА: ИЗВЕШТАИ НА РИСОТ

Apstrakt

Во овој труд посветен на поезијата на Славе Ѓорѓо Димовски (1959), поточно на неговата поетска книга „Извештаи на рисот“ (2016), ќе се обидам да го аргументирам ставот дека во книгата на Димовски е на показ едно повеќе од успешно поетско писмо, кое во себеси ја содржи идејата за возвишеноста на природата, но, едновремено, и за неугодноста на општеството (односно културата) кое таа природа ја загрозува и ја доведува дури и до исчезнување. Секако, во анализата, покрај овие епистемолошки и енвиронменталистички пристапи, нема да остане настрана и иманентно естетскиот пристап, кој ќе укаже на несомнената книжевна вредност на овој поетски ракопис, кој претставува едно од врвните остварувања во рамките на современата македонска поезија.