Невозможното враќање дома во пиесата Одисеј од Горан Стефановски
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Овој труд претставува поливалентна анализа на пиесата Одисеј (2012) на Горан Стефановски и на поместувањата што ги прави таа во однос на класичниот хомеровски мит и неговите прифатени толкувања, препрочитувајќи ја одисејската нарација во светлината на совремието. Пиесата на Стефановски се испишува како интертекстуален и авторефeренцијален лавиринт, кој, освен тоа, ги преиспитува и границите меѓу театарот/фикцијата и стварноста, заменувајќи ја Тројанската војна со онаа во поранешна Југославија и препознавајќи ги денешните мигранти во ликот на Одисеј. Надоврзувајќи се на клучните концепти на постколонијалната теорија и на современите размислувања за егзилот и за мигрантството, во пиесата на Стефановски го разгледуваме децентрирањето на традиционалните категории на татковината, домот, идентитетот, кои тука ги содржат егзилот и хибридноста во своето срце. Притоа, се осврнуваме на невозможното враќање дома на Одисеј, за кого тоа се разоткрива како втор егзил, но и како негово последно патување. Конечно, на пиесата ѝ пристапуваме како на мигрантски ракопис, при што театарот осамнува како усвоениот дом и сонуваната Итака на дијаспоричниот драмски писател Стефановски.
Downloads
Article Details
Copyright © 2019 Blaže Koneski Faculty of Philology, Skopje
Journal of Contemporary Philology (JCP)
Современа филологија
References
Стефановски, Г. (2012). Одисеј. Авторски манускрипт во електронска форма.
Стефановски, Г. (2015). Собрани драми, книга четврта. Скопје:Табернакул.
Хомер. (2008). Одисеја. Од старогрчкиот оригинал превел и препеал Михаил Д. Петрушевски. Скопје: Магор.
Bailly, A. (1935). Abrégé du dictionnaire grec-français. Paris: Hachette.
Bhabha H. K. (1994). The Location of Culture. London: Routledge London.
Détienne M.and Vernant J.-P. (2018). Les ruses de l’intelligence. La Mètis des Grecs. Paris: Flammarion.
Kristeva J. (1991). Étrangers à nous-mêmes. Paris: Gallimard essais.
Lyotard, J.-F. (1979). La condition postmoderne. Paris: Éditions du Minuit.
Müller, H. (1985). Hamlet-Machine. Paris: Éditions de minuit.
Ouellet, P. (2002). Préface. In P. Ouellet, S. Harel, A. Nouss, J. Lupien (eds.). Identités narratives. Mémoire et perception. Celat: Les Presses de l’Université Laval, 1–4.
Pavis, P. (2002). Le théâtre contemporain, Analyse des textes, de Sarraute à Vinaver. Paris: Nathan.
Sadkowsky, P. (2009). La quête des Ithaques ou la transgression du sens dans les récits odysséens. La Québécoite de Régine Robin. Synergies Pologne, (6): 195–202.
Said, E. (2001). Reflections on Exile and Other Essays. Cambridge: Harvard University Press.
Szondi, P. (1983). Théorie du drame moderne. Lausanne: L’Âge d’homme.
Trigano, S. (2001). Le temps de l’exil. Paris:Payot and Rivages.
Tyson L. (2006). Critical Theory Today: A User-friendly Guide. (2nd edn.). New York: Routledge.
Ubersfeld, A. (1977). Lire le théâtre. Paris:Éditions Sociales.
Carrière J-C. (1992). La réponse de Tirésias: le dernier voyage et la mort d’Ulysse selon l’Odyssée. Mélanges Pierre Lévêque. Tome 6: Religion, 17–44. [Online]. Besançon: Université de Franche-Comté. Available from: https://www.persee.fr/doc/ista_0000-0000_1992_ant_463_1_1335 [Accessed: 29.02.2020]
Détienne M and Vernant J.-P. (1969). La métis du renard et du poulpe. [Online]. Revue des Études Grecques, 82 (391-393):291-317. [Online]. Available from:https://www.persee.fr/doc/reg_0035-2039_1969_num_82_391_1081 [Accessed: 29.02.2020].
Di C., Meunier, E., Moro, R.M. (2011). Le complexe d’Ulysse ou les métamorphoses de l’identité dans le contexte de l’immigration. [Online]. Available from: http://data0.eklablog.com/ae-shs/perso/bibliotheque/collectif%20-%20le%20complexe%20d-ulysse.pdf [Accessed: 29.02.2020].
Stefanovski, G., Ćirić S. (2012а). Nove antene prenose stare laži, a istina se širi od uva do uva. Vreme, decembar 13, 2012. [Online]. Достапно на: https://www.vreme.com/cms/view.php?id=1088150 [Пристапено на: 29.02.2020]